in mijn rol...

1e kerstdag, ik kijk er nu al naar uit. Ik mag weer het kindmoment verzorgen in de dienst. Dus vandaag onder het strijken bereid ik de presentatie even voor.... dit deed ik vroeger al als ik een spreekbeurt moest houden, gewoon even hardop oefenen.
En daarna mag ik ook nog eens bij de kinderbijbelclub een verhaal vertellen over vadertje panov, een russisch kerstverhaal. Terwijl iedereen op bed ligt en Marnix lekker aan het schaatsen is gaan we dus opnieuw hardop oefenen. Ik heb nu al zin in kerst. Ik kan altijd wel genieten van een groep kinderen, die aandachtig zitten te luisteren, dan ben ik helemaal in mijn nopjes.

schepping/evolutie

Gisteravond heb ik samen met Jens het boek 'het geheime logboek van topnerd Tycho' uitgelezen. We eindigden met een bijbelstudie over genesis 1 en genesis 2. We moesten verschillen gaan zoeken.
Al lezend zei Jens al tegen me... dat klopt niet. En inderdaad de volgorde van de schepping is in genesis 1 echt anders dan in genesis 2. Daar heb ik eigenlijk nog nooit zo op gelet. 's Avonds kwam hij met pijn uit zijn bed. Er lag nog een bijbel van mij op tafel, want ik had even heerlijk geknutseld in mijn bijbel. Jens vroeg: 'Hoe staat het nu in de Bijbel'? Ik heb genesis 1 en genesis 2 nog eens met hem gelezen. Voor beiden een ware ontdekking. Wel leuk hoor als je kind ineens vraagt of je uit de Bijbel wil lezen...
Ook hebben we deze week samen naar een lezing gekeken van Freek Vonk (Jens zijn favoriet) over evolutie. Zeer interessant, we hebben er veel van geleerd.
De laatste zinnen in het boek raakten me wel. Nu ben ik al snel aan het janken bij boeken... dus ik deed weer mijn best om het droog te houden.

Hoe indrukwekkend is Gods grootsheid, Nog grootser dan het heelal.
En toch is God zo dichtbij en kan ik fluisterend tegen Hem zeggen "Dank U Heer, dat U dit alles gemaakt hebt."

Cadeautjes

 
Pakjesavond zit er weer op. Weken wordt er naar uitgekeken... wat zullen we krijgen. Ik heb dinsdag, de dag na pakjesavond, vriendjes en vriendinnetjes geweerd. Ga eerst lekker zelf maar even met de gekregen cadeau's spelen. En dat is goed gelukt...
Yinthe is druk met pop Sally, met aquabeads, met haar topmodelboekjes, kralen. Ze gaat van het één naar het ander.
Jens niet... Hij heeft bedacht om die dag te beginnen om een raceauto van technisch lego in elkaar te gaan zetten. Ruim 4 uur lang is hij er mee bezig geweest... wat een concentratie heeft die jongen toch. Hij heeft hem nagenoeg helemaal zelf gemaakt. Op 2 dingen na, die kon hij er niet goed in krijgen... en zelfs mij lukte het maar amper.
Heerlijk om de kinderen zo te zien genieten.

kruispunt

Via Facebook volg ik een aantal weken een bijbelstudie challenge. Twee weken gleden boog ik me over een tekst uit Jesaja 60. Over kruispunten in je leven. Ik schrok een beetje van deze tekst, want dit was precies hoe ik me voelde. De tekst die ik op maandag 21 november las sloeg echt op mij. We staan op de lijst voor pleegzorg, maar tot nu toe hebben we nog nog geen pleegkindje gehad. Ik heb ingevallen op school, wat eigenlijk best leuk was. Ik werd gevraagd voor een uurtje als onderwijsassistent. Ik had 's Avonds met Marnix en gesprek hierover. Wat moet ik nu? Hoe lang moet ik wachten op een pleegkindje. Je kunt toch ook niet bidden voor een pleegkindje, dat zou eigenlijk wel wreed zijn. Maar als ik ga voor een baan, dan ga ik er ook voor en wil ik wel van de lijst voor pleegzorg af. Voor mij voelt en/en niet goed. Ik ben altijd thuis geweest voor mijn eigen kinderen en wil dit dan ook doen voor een pleegkindje.
Marnix opperde als je dan eens een tijdelijke baan zou nemen, misschien helpt dat in je beslissing.
Dinsdag 22 november. Ik ga verder met mijn challenge en de opdracht is om een brief te schrijven aan God over deze tekst. Sta je op een kruispunt, leg dit dan aan God voor. Ik zie diezelfde dag een vacature voor 3 ochtenden in Nijkerk en stuur deze naar Marnix door. Die brief schrijf ik even in mijn hoofd. 's Middags heb ik tijd over en ga adventshuisjes knutselen. Heerlijk, die vrije tijd... maar soms voelt het zo nutteloos. Ik word er een beetje down van. Die baan... ik denk er veel over na die dag.... maar ik krijg nog niet echt dat halleluja-gevoel. Dat maakt me misschien nog somberder. Ik bid tot God...Welke weg moet ik nu gaan? Ik ga die middag thee drinken bij een vriendinnetje van Yinthe.
Als ik weer thuis kom zie ik dat ik ben gebeld door Marnix... heel vreemd, want die belt me nooit. Ik bel hem terug.... Marnix: Ik heb je gebeld, gemaild, geappt.... Oeps, sorry, ik was aan het theedrinken en had geen telefoon mee.
En dan hoor ik het verhaal... We zijn gebeld door de Rading (pleegzorgorganisatie) met de vraag of we diezelfde avond nog een baby van 3 maanden in ons huis kunnen opnemen.
Wow, ik ben er helemaal stil van... dit is wel een heel snel antwoord van God. Inmiddels zijn we 2 weken verder en ben blij met de weg die ik mocht gaan. We genieten allemaal enorm van dit pleegkindje en ben blij en dankbaar dat ik dit mensje mag helpen. Ook ben ik blij dat ik die bewuste dinsdagmiddag lekker de tijd had genomen om die adventshuisjes te maken, want de rest van de week kwam ik er niet meer aan toe....

vriendenboekje

Jens moet een vriendenboekje invullen van een klasgenootje. Ik schrijf met potlood even de antwoorden op, zodat hij dat kan overtrekken met stift.
Ik neem met hem even de vragen door.
Mijn lievelingsboek is:
Ik hou niet van:
Op de vraag: Later word ik.... blijft het even stil. Heel even maar, want Yinthe roept er tussendoor, 8!!!
Jens en ik komen niet meer bij... Het klopt wel, zegt Jens. We hebben toch maar wat anders ingevuld: prothese maker.

haarmode

Yinthe en ik zaten zondagochtend in de kerk. Voor de 2e keer eigenlijk al die ochtend, want ik moest een kindmoment en dat doe je dan in beide ochtenddiensten. (Gelukkig kan ik na het kindmoment gewoon naar huis...) Er zat een bewoner van hart van Vathorst (waar onze kerk deel van uitmaakt) achter ons. Ineens horen we... 'mevrouw, mevrouw, dat haar... en ze wees naar het haar van Yinthe. Yinthe had die ochtend een haarbandvlecht in met lint. Is dat nephaar, vroeg ze. Ik legde aan haar uit dat ik een lintje had en dat ik die in het haar knoopte. Vervolgens ging ik dit erin vlechten. Meisje, zegt ze tegen Yinthe, je lijkt wel een prinses. Prachtig zulke momentje in de kerk. Ik vertel haar dat ik het lintje er 's avonds voor het slapen gaan er weer uithaal. "En doe je het dan morgen weer erin?" 'Nee, zeg ik, want het is echt heel veel werk. Ik doe op een schooldag liever wat makkelijks... Ik vond in de bieb deze haarmodegids. Hier staan leuke en makkelijke ideeën in. Dus ik heb voorlopig nog heel wat dingen om uit te proberen op Yinthe.
't Is dat ik mijn sinterklaascadeautjes al in huis heb, want dit boek was ook nog wel leuk geweest...

kleurenblind

Tijdens het lezen van de krant valt mijn oog op een artikel over kleurenblindheid. Een fenomeen wat in onze familie voorkomt en ook Jens heeft het. Als Jens terugkomt van atletiek test ik dit nog even met hem. In de krant een plaatje net zo'n plaatje als hiernaast, maar dan met een 6. Ik vraag aan Jens welk getal hierin staat. Hij zoekt en zoekt... Ik roep Yinthe erbij. 'Welk getal staat hier?' Ze antwoord vrijwel direct, een 6, zegt ze. Jens kijkt haar eens verbaasd aan. Ook de andere plaatjes met getallen en vormen ziet hij niet. In de krant staan 3 foto's van een landschap. Normaal zicht, kleurenblind en nog één van zeg maar extreem kleurenblind. Voor ons zijn het overduidelijk 3 verschillende plaatjes, maar voor Jens zijn de eerste twee plaatjes helemaal gelijk. Wat jammer voor hem dat hij die mooie kleurenpracht niet ziet.

advent

Terwijl er vooral druk gegeven (zie 10 november) wordt door Jens en Yinthe ben ik vandaag lekker aan het knutselen gegaan.
Het liefst was ik vanmiddag even gaan hardlopen, maar aangezien ik steeds last van mijn been heb is het misschien verstandig om maar eens een weekje rust te hebben. Tjonge, en als je ineens niet kunt lopen dan mis ik het gewoon... even lekker je gedachten de vrije loop laten, opwekkingsmuziek in de oren en die wind in je gezicht...

Vanaf zondag is het advent en hiervoor heb ik een adventsstraatje gemaakt. 

Wat ik er precies mee ga doen kun je hier lezen.

sirkelslag

Al een paar jaar verzorg ik tieneravonden voor de groepen 7 en 8. Ook dit seizoen zat ik te bedenken wat ik zou kunnen doen met ze. En toen ik kwam op internet sirkelslag tegen. Een spel precies voor deze doelgroep. Een kant en klare avond op dvd.
Dit spel wordt a.s. vrijdagavond gespeeld. Ik heb 3 groepen opgegeven en we spelen tegen zo'n 230 groepen verspreid over heel nederland.
Ik ga zo samen met Jens alvast wat voorbereidingen treffen....
Ik heb er zin in!
www.sirkelslag.nl/kids

Geven of ontvangen?

Na een kijktafel rondom dankdag werd het wel tijd voor wat anders.
Ik kwam laatst deze tekst tegen en dacht dat past mooi bij Sinterklaas. Want eigenlijk zijn we in deze periode veel bezig met hebben, hebben, hebben. En ook ikzelf heb hier geen moeite mee, want ik weet altijd wel iets wat ik wil hebben. Er zijn zoveel mooie boeken uitgekomen de laatste maand....
Ik kwam deze tekst dus tegen en dacht hier moet ik iets mee. Tuurlijk is het leuk om iets te ontvangen, maar we worden zeker ook gelukkig als we iets geven. Een goed doel ofzo, bijvoorbeeld red een kind. Ik heb dit met Marnix besproken en samen hebben we het volgende plan.
Voor deze kijktafel komen nog 3 potjes. Een potje voor Jens, één voor Yinthe en één voor een arm kind. Elke dag krijgen Jens en Yinthe 50 cent en mogen zelf kiezen in welk potje ze het geld stoppen. Houd je het of geef je het weg. Ze weten overigens dat de Sinterklaascadeaus al binnen zijn, dus dat ze voor hen zelf zeker niks te kort komen.... We zijn erg benieuwd hoe ze dit gaan doen.
Twee weken blijft deze kijktafel staan, want vanaf 27 november komt er iets geweldigs voor advent.... ook daar ben ik al mee bezig.

En aan U alle eer!

Met Jens ben ik dit boek aan het lezen. Eigenlijk is het een heel ingewikkeld boek en tegelijkertijd ook heel interessant met allerlei leuke weetjes over sterren en planeten.
Het is ingewikkeld omdat dit boek de christelijke gedachte over de schepping en de leer van de evolutietheorie met elkaar wil verbinden.
Een boek die er voor heeft gezorgd dat Jens en ik toch maar even uit bed zijn gestapt en de sterrenhemel hebben bewonderd, wat een pracht.
Een boek die we geleend hebben in de bieb en die we ook zeker moeten verlengen, want het levert ook gesprek op. Gisteren in de boekhandel hebben we er maar even naar gezocht, want dit is echt zo'n boek die je er zeker nog wel eens bijpakt. Hij was net al door iemand meegenomen. Een kinderboek en tegelijk haast een bijbelstudieboek, want het is vorig jaar zelfs genomineerd voor het beste theologische boek.
Vanmorgen zongen we onderstaand lied in de kerk. Ik tikte Jens aan en zei: 'dit lied past echt goed bij het boek over topnerd Tycho. Hij regeert over het heelal.

Invallen

De afgelopen week heb ik 2 dagen ingevallen op de basisschool. Niet specifiek bij één groep, maar ik ben letterlijk de hele school doorgeweest. In totaal heb ik 13 groepen gehad (en elke keer een minuut of 20).... dus ook die van Jens & Yinthe.
Dinsdag kwam ik tijdens het spelen en werken bij Yinthe invallen. Al vrij snel komt Yinthe naar me toe. Ze tikt me op de schouder: 'juf, ik wil graag een poppetje van klei maken, maar ik weet niet hoe dat moet.' Waha... hoe kan ik toch even de aandacht van mijn moeder trekken, want dit weet ze heus wel.
Donderdag kwam ik bij Jens. Hij had net instructie gehad van rekenen en zijn groep kon aan de slag.
Veel kinderen hadden nog vragen, ook Jens. In het boek stond een tekening van een huis met verschillende vormen. De vraag was, welke figuren zie je. Ik snap dit niet?
Ik ben eigenlijk perplex en denk Jens kom op, hoe simpel kan dit zijn....
Dus ik zeg: wat staat er nu boven? Ja maar, mam (Jens wil niet dat ik werk, dus hij zal me echt geen juf noemen...) wat is dit dan voor figuur....
Hij wijst twee rechthoeken aan met daarvoor een cirkel. Deze blok (een rechthoek met een halve cirkel eruit) zit wel in onze blokkendoos, maar ik weet niet hoe die heet.
En ik moet ineens weer denken aan mijn gesprek laatst met zijn juf. Hij komt soms zo moeilijk aan zijn rekenwerk.... Ja logisch, hij denkt veel te moeilijk.

Dankdag

dat de volken U loven, God,
dat alle volken U loven.
De aarde heeft een rijke oogst gegeven.
God onze God, zegent ons.
                                  psalm 67: 6 en 7

Deze tekst zeggen we elke dag samen even op. Vandaag na het eten mochten Jens en Yinthe tekenen voor welk eten ze dankbaar zijn en wat ze wel zouden willen delen met kinderen die niet vaak te eten hebben. Daarna gingen we samen het boodschappenbriefje van Dorkas bijlangs en hebben we bedacht welk eten ik bij de Jumbo zou kopen, zodat Marnix dat vanavond mee kon nemen naar de kerk.
Na de drumles van Jens (en ik heb dus ondertussen boodschappen gedaan met Yinthe) snel weer naar huis om vervolgens naar de kerk in Nieuwland te gaan. We gingen God loven samen met Marcel Zimmer (Lydia was ziek).
En als we dan dit met z'n allen doen en ik naar de koppies van Jens en Yinthe kijk, die aan het genieten en aan het meezingen zijn...... dan biggelt er een traan over mijn wang en kan ik alleen maar zeggen: Dank U Wel!

m/v

Vandaag ga ik een dagje werken op de basisschool. Tussen de middag kan ik gelukkig wel even thuis eten met de kinderen. Ik haal de krant uit de brievenbus. Ik heb eigenlijk helemaal geen tijd om hem te lezen, maar kan het niet laten om alvast de voorpagina om te slaan. Rapport: ambt moet open voor vrouwen in GKV.
Tja, en dan kan ik het niet laten om toch tijdens het eten dit even vluchtig te gaan lezen. Ik ben er blij mee dat het ambt opengesteld wordt voor vrouwen. Ik kan ook geen reden bedenken om het niet te doen. Zondagmiddag hield onze eigen dominee nog een preek over man/vrouw. Hier te bekijken. Marnix gaf ook aan, je kunt eigenlijk maar één conclusie trekken en dat is om de vrouwen gewoon toe te laten.
Wat ik aan de ene kant kan begrijpen is dat ze het aan de plaatstelijke gemeentes overlaten hoe er mee om te gaan. Dit is natuurlijk wel iets wat gevoelig ligt.
Aan de andere kant krijg je zo wel grote verschillen binnen de gkv. Een gkv met vrouwen en een gkv zonder vrouwen?? En soms denk ik laat die scheuring maar komen. We moeten reëel zijn, soms kunnen we elkaar gewoon niet vinden. Ik weet nu al dat een aantal mensen binnen onze kerk hier een probleem van gaat maken. Maar voor hen is zelfs opwekking zingen al haast te veel. Zoek dan een kerk die beter bij je past.
Dus kortom: ik ben erg benieuwd hoe het nu verder gaat in de Ontmoetingskerk.
Zit ik te wachten om op tal te komen? Eerlijk gezegd niet. We hebben bij ons in de kerk net een jongerenwerker aangesteld, maar ik mis de aandacht voor kinderen tot 12 jaar (en hun ouders). Ik denk dat we hier als gkv ook nog wel meer aan kunnen werken, wat dat betreft kunnen we weer veel leren van de cgk. Zij hebben vorige maand een heel platform met een magazine gelanceerd. Kijk maar eens op www.geloofinhetgezin.nl
Ik zou liever hier mee aan de slag gaan. Maar om het mezelf makkelijker te maken kan ik ook gewoon overstappen.....

10 jaar geleden....

.... een dag om nooit meer te vergeten.
Een heerlijke dag, althans zo begon het. Ik had lekker herfstvakantie, mijn collega kwam die ochtend even langs. Zo gaat dat met leerkrachten, altijd aan het werk. Maar we hadden ook heerlijk gekletst en vooral over het feit dat ik moeder zou worden. Een gebed die verhoord werd. 16 weken was ik zwanger. Marnix at thuis nog even een broodje mee om vervolgens naar de beurs in Hardenberg te gaan. Ik was af en toe nog best moe en dacht ik ga gewoon even lekker mijn bed in, even een uurtje slapen.
Na heerlijk geslapen te hebben, kwam ik mijn bed uit. En vanaf toen werd die heerlijke dag als het ware een nachtmerrie.
De bevalling was begonnen en daar zat ik alleen boven in mijn huis. Zelden in mijn leven ben ik zo bang geweest, want wat moest ik doen. Dit mocht helemaal niet.
Ik heb Marnix gebeld, en hij pakte zijn telefoon op. Dat doet hij eigenlijk niet zo vaak als hij druk aan het werk is. Gods leiding. Hij kwam direct naar huis. Heeft de verloskundige gebeld en die kwam bij me.
En daar die middag werd ons kindje Thijs geboren. Een geschenk van God, betekende zijn naam.
Een geschenk was het, wat was hij al mooi. Wat moeilijk dat we dit jongetje gelijk weer aan God 'terug moesten geven'. Ik werd moeder, maar op deze manier had ik dat natuurlijk liever niet gewild.

We zijn 10 jaar verder. De herfstvakantie is voorbij, maar vandaag gaat Marnix weer naar de beurs Hardenberg. Dat blijft toch altijd een beurs met een bepaalde lading.
Wat is er in die 10 jaar veel gebeurd. Nog geen jaar later werd ik opnieuw moeder van Joas. God heeft gegeven, betekende zijn naam. Ook hij werd veel te vroeg geboren en moesten we weer 'terug geven aan God'.

Vanmorgen luisterde ik tijdens het strijken naar een preek over gebedsverhoring. Soms wordt je gebed niet verhoord. Paulus bad ook, zijn gebed werd niet verhoord. God zei: 'Mijn genade is genoeg.'
10 jaar verder en ik mag dagelijks genieten van twee wonderkinderen. Jens en Yinthe. Ik ben een gezegend mens.
Komisch eigenlijk dat hun naam betekent: God is genadig.

Een mooi begin van de dag!

De vakantie is weer voorbij. Jens is vroeg wakker en gaat alvast naar beneden. Hij weet dat hij op een schooldag dan geen tv mag kijken en ik hoor dat hij gaat tekenen. Ik stap even lekker onder de douche en als ik me aan het aankleden ben komt hij bij me.
"Mam, ik heb iets voor jou gemaakt."

Ik ben er even stil van. Hoe komt hij bij deze woorden.... wat een heerlijk begin van de dag.

Je kunt wel zien dat Jens handlettering ook leuk vindt om te doen. 

Lachen met Yinthe!

Het is bedtijd. Nadat we eerst lekker hebben voorgelezen en gedankt hebben is het tijd om in bed te stappen en het moment voor het zegenliedje. Ze wil nog steeds graag die van Sela, dus die ken ik inmiddels wel uit mijn hoofd.
Yinthe: 'O, ik ken hem nog niet uit mijn hoofd, ik pak even het briefje erbij.' Ze pakt het briefje en zingt uit volle borst mee.
Hahaha, sinds wanneer kan ze lezen....???

Vanmorgen loop ik met Jens en Yinthe naar school. Deze twee spelen 's middags heerlijk samen. Ze doen vaak schooltje en ze zijn alvast aan het bedenken wat ze vanmiddag zullen gaan doen.
Jens komt met een voorstel waarop Yinthe reageert: 'Nee, dat niet, dat is voor kleuters...'

Blijkbaar heeft onze 4jarige Yinthe een hoop kapsones en vindt ze zich zelf al een hele grote meid die geen kleuter meer is en ook al kan lezen.

Spreekavond

Het is al weer een week geleden dat ik me mocht melden bij de juffen van Yinthe. Voorafgaand aan de spreekavond moest je antwoorden geven op een paar vragen en dit mailen. Wat is positief aan je kind? Wat heeft het kind nodig? Wat kan het kind belemmeren in de ontwikkeling?
Voor Jens vul ik deze vragen nu al een aantal jaren in en nu dus voor het eerst voor Yinthe. Ach dat lieve, leuke meisje, wat zo lekker zelfstandig kan spelen en zo behulpzaam is.... wat belemmert haar nu? Ze kan wel angstig zijn, maar daarentegen weet ze dit ook prachtig te benoemen. Gelukkig dachten beide juffen hetzelfde en kunnen we niks anders zeggen dat het prima gaat met Yinthe op school. Ik was gewoon binnen 10 minuten klaar...
En dan Jens, tja vorig jaar heb ik deze vragen ook al ingevuld. Dus ik kon gewoon copy paste doen... want hij heeft nu in groep 4 ook nog eens dezelfde juffen als in groep 3. En wat voor juffen! Ik roep al jaren, let op... Jens heeft dyslexie-achtige trekjes. Maar in groep 2 werd dit weggewimpeld. Komt wel goed, zeiden ze.
En deze juffen, die snappen me gewoon en geven me toch echt gelijk. Alleen Jens is ook een geval apart en dat maakt het lastig. Hij is slim en daardoor  kan hij het tot nu toe nog redelijk compenseren. Eigenlijk zitten we gewoon te wachten tot hij onderuit gaat... en dat is misschien pas op de middelbare school.
Op de spreekavond vond ook juf dit eigenlijk wel apart. Wat moeten we hier nu mee? Ze kwam er zelf mee om  het 'probleem van Jens' eens met de intern begeleider te bespreken. Kan hij een dyslexieprotocol volgen of is hij daar te goed voor? 10 minuten zijn dan ineens weer kort, maar wordt vervolgd....
Kom bij Jens dus niet aan met boeken op groep 4 niveau, dat is zo saai. Nee hij leest Wild van Freek, de moeilijkste dierennamen komen er bij hem vloeiend uit, maar hij struikelt over het woordje 'en'... Hij leest 'een', na een verbetering wordt het 'één'...en dan uiteindelijk ziet hij het... 'en'.

En dit boek.... is zijn favoriet. Ik had hem geleend van de bieb en inmiddels zelf maar aangeschaft. Hij mocht hem van mij meenemen naar school en in overleg met de juf mag hij dit lekker lezen.... en aangezien ik het al heb voorgelezen zijn al die woorden niet helemaal vreemd....
 Wat hij ook leuk vindt zijn de graphic novels van Willeke Brouwer.

Goud voor Jens!

 Toen we ons aan het oriënteren waren voor een sport voor Jens, ontdekten we dat we een paar verplichte wedstrijden bij atletiek hadden. We hebben de kalender er maar bij gepakt en zagen dat het gelukkig gewoon op zaterdag was. Op één na en die was dus gisteren, de clubkampioenschappen. Het is bijna een soort familiedag van de atletiekvereniging. Voor deze wedstrijd wilden we wel een uitzondering maken. Toch is het een gekke dag, Jens en ik hebben een gedeelte van de kerkdienst nog thuis kunnen bekijken, maar moesten al vroeg weg. Zo'n baanwedstrijd duurt echt de hele dag. Je gaat van het ene naar het onderdeel naar het andere en tussendoor heb je steeds pauze.
Jens was zelf niet heel erg tevreden over zijn resultaat. Zijn tijden vielen tegen, maar ja hij heeft een kleine maand geleden zulke goede pr's gehaald, dat het ook wel erg knap zou zijn om dat te verbeteren. Ach en hij heeft toch nog een pr bij het verspringen gehaald.

Er waren medailles te verdienen per leeftijdscategorie. En het leuke was eigenlijk dat er in Jens zijn leeftijdscategorie maar 3 jongens meededen, dus ze hadden altijd prijs...
En dan de prijsuitreiking. Spanning op zijn bekkie. De 3e plek was voor Mees (maar die was al naar huis), de 2e plek voor Bjorn en toen wist hij het. Zijn vrienden van atletiek die bij een leeftijdscategorie hoger zitten hadden het ook door en ze waren zo blij voor Jens. Prachtig om die verbroedering te zien. Jens deed nog even een sprintje naar het podium en daar stond hij trots te wezen. Zijn eigenwaarde is door dit evenement enorm gestegen.
Ik fietste weer met hem naar huis en hij zat vol praatjes:
'Ik heb gewoon goud, mijn 1e gouden medaille. Ik ben echt goed. Ik ben zo blij, ik moest gewoon bijna huilen op het podium...' En even later...'Mam, jij bent zeker ook wel blij dat je zo'n goed kind hebt.' Haha, nou Jens daar hoef je geen gouden medaille voor te halen. Jij bent voor mij altijd goed... Ik vroeg nog of hij de medaille morgen ook mee naar school zou gaan nemen? 'Morgen?', vroeg Jens. En ook hij besefte ineens dat het wel een gekke dag is om te sporten...



En binnenkort krijgt hij zijn 2e gouden medaille.... dat weet hij alleen nog niet. Wat ik erg leuk vind aan deze atletiekvereniging is dat je prestatiemedailles hebt. Elk kind kan dan een medaille verdienen, ook al eindig je altijd als laatste. Er wordt dan elk jaar gekeken wat je pr van vorig jaar was of in het geval van Jens gebruikten ze de eerste wedstrijd als nulmeting. Gedurende het seizoen wordt gekeken of je ook vooruitgaat en op basis daarvan krijg je punten. Jens heeft dit jaar zoveel vooruitgang geboekt dat hij een gouden prestatiemedaille haalt.

Handlettering

De afgelopen dagen heb ik veel gehaakt. Een muts en sjaal voor neef en nicht en ook Jens wilde wel zo'n lekkere sjaal. Al dat gehaak is niet echt prettig voor mijn handen. Mijn rechterhand is gewoon pijnlijk. Dus als de kids aan het spelen zijn en ik ondertussen een beetje oplet moet ik even wat ander verzinnen.... handlettering is ook leuk. Moet ik niet al te lang doen, want dat doe ik natuurlijk ook met mijn rechterhand.
Met de nieuwe cd van Sela op de achtergrond komt inspiratie voor leuke teksten vanzelf...

Tijd tekort!

Schreef ik de vorige keer nog tijd over, ik kan nu wel tijd tekort schrijven, want ik heb al een maand niet geblogd. Ik kreeg deze week een appje, wat een leuk rokje ben je aan het maken voor Yinthe. Och heden, dat rokje is echt al lang af en ondertussen al genoeg nieuwe dingen gehaakt.
En tegelijkertijd dacht ik: blijkbaar vinden mensen het toch leuk om verhalen te lezen.

Deze week ben ik de nieuwe cd van Sela gaan beluisteren. Lang leve spotify! Daar heb ik dus wel een tientje in de maand voor over.
Ik vertel aan Yinthe dat ik een nieuw zegenlied heb geleerd. Ik vraag haar woensdag of ik die 's avonds voor haar zal zingen als ze naar bed gaat i.p.v. haar andere zegenlied. Dat lijkt haar geweldig. Maar dan moeten we hem wel uit ons hoofd leren. Ik typ en print snel de tekst.
Terwijl ik aan het poetsen ben en Yinthe voor mij het papiertje vasthoudt oefenen we het lied. We vergeten steeds een stukje tekst en oefenen opnieuw en opnieuw en opnieuw. Inmiddels kan ook Yinthe het wel meezingen.

Het is avond, helaas we zijn het papiertje even kwijt en moeten het dus echt uit het hoofd proberen. We hebben flink geoefend en terwijl ik zing zingt Yinthe uit volle borst (dus op zijn dekkers...) mee.
Gods zegen voor jou in Jezus naam, Zijn vrede rust op jou.
Het is werkelijk waar een prachtig moment en ik doe mijn best om die brok in mijn keel tegen te houden....

Tijd over!

terwijl ik aan het strijken ben, bedenk ik me dat ik vanmiddag toch echt tijd over heb. Heerlijk Wat zal ik eens gaan doen... Ik kan nie in stilte strijken dus heb lekker grot nieuws radio op. Ik hoor iets over het programma 'heel holland bakt'. Dat schijnt nogal een leuk programma te zijn, ik las vanmorgen in het ND over 2,5 miljoen kijkers. Nu kijk ik niet zo veel tv dus heb het niet gezien. Ik bak graag, elke week wel wat. Vorige week net een nieuwe 'smakelijck' kookboek en echt heerlijke brownies zonder suiker/boter gemaakt.
Dus in de tijd die ik over heb vanmiddag kan ik best even uitzending gemist gaan kijken. Maar om niet niets te doen en alleen maar tv te kijken.... dus tijdens het kijken lekker wezen haken. Een rokje voor Yinthe. Hij is nog niet af, er komen nog 3 van die schulprandjes op het frame, maar tot nu toe ben ik er al best trots op.

Lezen is leuk!

... maar niet voor Jens. Hij neigt naar dyslexie, maar hij is ook weer te slim om dit te toetsen volgens zijn juf. Al toen hij net op school zat gaf ik aan de juf aan dat er iets niet helemaal klopte... de juf van groep 1 snapte me wel. In groep 2 vonden ze denk ik dat ik een beetje overdreef. Gelukkig treft Jens in groep 3 een juf die eigenlijk hetzelfde heeft en hem goed begrijpt. En nu in groep 4 heeft hij dezelfde juf... gelukkig.
Wat laat je hem dan lezen? Boeken op het leeniveau dat hij met toetsen haalt zijn eigenlijk ook weer te makkelijk. We laten hem dus vooral lezen waar zijn interesse ligt, want lezen moet leuk zijn. Zo ontdekte ik dat er donderdag een nieuw tijdschrift uitkwam. 'Wild van Freek', dat is net wat voor Jens. Donderdagmiddag is hij zelf naar Bruna gefietst en heeft van zijn eigen geld dit tijdschrift gekocht. Tjonge, wat ben ik trots op deze jongen en wat wordt hij al zelfstandig. Ik hoop dat Sint wel een abonnementje voor hem in petto heeft.....
Samen lezen we steeds artikeltjes uit dit tijdschrift.
Zo viel mijn oog ook op de korte nieuwsberichten voor de jeugd in het ND. Ook dat vindt Jens wil interessant om te lezen. Ik kijk eerst wel even of het geschikt voor hem is. Zo ging het zaterdag over de paralympische spelen. Vervolgens moest ik denken aan het boek 'Kampioen' van Corien Oranje. Dit verhaal is gebaseerd op de zwemmer Olivier van der Voort. We hebben hem even opgezocht via google en hij doet ook mee met de Paralympische spelen, dus we gaan hem volgen. Gelijk dit boek maar even gereserveerd bij de bieb en die ga ik hem gewoon lekker voorlezen. Lezen is leuk, vooral als je gewoon heerlijk tegen je moeder aan mag liggen en het niet zelf hoeft te doen....

Een nieuw seizoen voor Yinthe

"Waarom ben ik niet meer bij juf Mary?" Och mijn lieve meid. Je hebt zin in school, maar tegelijk vindt je het ook spannend. Zoals je zoveel nieuwe dingen spannend vindt. Je bent zo groot en dan vergeet ik wel eens dat je eigenlijk ook nog maar zo klein bent. Net 4 jaar, je hebt nog maar een paar maanden school gehad en alles veranderd. Nieuwe kinderen, nieuwe juffen en waarom moeten we eerst naar de kerk.... En kijk nu eens na 1 week. Je hebt plezier en je gaat met gemak naar school. Niks geen spanning, je vindt het geweldig. Ik ben zo trots op je. Ook voor jou een nieuw seizoen. Je klas is nog lekker klein en elke maand zullen er weer nieuwe kinderen bij komen. Je gaat ze vast helpen, dat zie ik jou wel doen.
En dan over een poosje mag je dit seizoen op zwemles. Dat lijkt jou ook wel wat. Deze week heb je weer flink kunnen oefenen met onder water gaan in ons zwembad. En daarna.... Ik vroeg je deze week of je ook op atletiek wilde als je je diploma's had. Je dacht er even over na en zei: "Nee, ik wil op ballet." Jij bent echt een meisjesmeisje, dol op tutten en nieuwe kleren. Ik moet soms zo om je lachen. Ga ik met je shoppen, wil je alleen in de paskamer iets passen en ik maar buiten wachten....
Een nieuw seizoen en ik geef je graag zoals we dat elke avond doen Gods zegen mee:

De zegen van God wens ik jou toe
weet dat Hij jou nooit verlaat.
De zegen van God blijft bij jou
overal waar jij ook gaat.
Vrede van God en Zijn hand op jou leven
liefde en vreugde wil Hij aan je geven.

een nieuw seizoen voor Jens

Daar zit je dan met je 2 beste vrienden in groep 4. Je hebt er zin in. We hebben net het jaar feestelijk gestart in de kerk. Wat een gave band was erbij. Je zag Ezra uit groep 6 achter het drumstel en je keek mij aan. Ik zag het verlangen in je ogen, dit wil jij ook. Over een paar weken begint als het goed is je eerste drumles. Ik ben erg benieuwd hoe het je afgaat en of je het na een tijdje nog steeds zo leuk vindt, Ik heb zondag aan je gevraagd wat je nu heel graag op school wilt leren dit jaar, tafels was je antwoord. Je vindt naar school gaan erg leuk en ik hoop voor je dat dat zo zal blijven. Ook gaat over een poosje een nieuw seizoen bij atletiek beginnen, maar eerst mag je nog meedoen aan de finale in Hilversum en zijn er nog de clubkampioenschappen. En dan word je van een d-pupil een c-pupil. Ik hoop voor je dat je een leuke groep krijgt. Je hebt er wel zin in om een c-pupil te worden dan mag je bij de cross-wedstrijden 1 km. lopen i.p.v. 600 meter en bij de baanwedstrijden heb je dan ook estafette.
Een nieuw seizoen, nieuwe dingen om te doen, nieuwe dingen om te leren. Ik geef je zoals we dat elke avond doen graag voor dit nieuwe seizoen Gods zegen mee:

De God van de vrede geeft jou Zijn zegen
op alle wegen die je zult gaan
Wanneer het meevalt of soms ook tegen
zal Hij naast je staan.
Hij is als een schaduw die je met je meegaat.
Jou nooit alleen laat, want Hij is trouw.
Ontvang nu de vrede en de genade
van God onze Vader, zo zegent Hij jou.

rio live

Het is kwart over 7 en Jens komt zijn bed uit en komt bij me. "Mam, mag ik rio live kijken?" Zo heerlijk deze jongen, die zo kan genieten van de olympische spelen. Er is om 7 uur 's ochtends geen rio live op tv, maar ik zeg hem dat hij maar lekker moet gaan kijken want er is wel een verslag op tv van de afgelopen nacht. En zo zien we dat we er weer een medaille bij hebben. Ook Yinthe komt er bij en ze zijn onder de indruk van de turnsters. Jens vindt het leuk om zoveel verschillende sporten te zien. Een paar kinderen uit onze straat zitten op waterpolo. Nu weet Jens wat waterpolo is. Een meisje uit onze kerk is erg goed op de balk en turnt al op hoog niveau. Nu zien ze wat dat is, de balk.
Maar vanaf vrijdag gaat het voor Jens pas echt beginnen, hij kan niet wachten.... atletiek.

een eigen cache

In de vakantie hebben we heel vaak aan geocaching gedaan. We kwamen op de prachtigste plekjes en je hebt tegelijkertijd een doel om in de natuur te zijn. Zeker voor kinderen aan te raden.
De caches worden gewoon door mensen zoals jij en ik verstopt en dat registreer je dan op www.geocaching.com.
Jens wilde ook heel graag een eigen cache. Na onze vakantie in Grolloo is hij samen met Marnix druk bezig geweest om een cache te maken. Een heel ingenieus systeem met buisjes, want je wilt niet dat de logrol nat wordt. We hebben een aanvraag ingediend via de website en sinds vandaag 17.30 uur is hij 'live', en kunnen andere geocachers hem gaan zoeken. Om 18.30 uur kreeg ik een mailtje dat de eerste de cache al had gevonden. Jens en Yinthe hebben de cache weer opgezocht en gekekene of er inderdaad iets op de logrol staat en ja hoor. En vanavond heeft ook een 2e persoon hem gevonden. De cache heet dansende marieke, naar het gelijknamige beeld, wat vlakbij ons huis staat. Ergens daar ligt de cache ook verstopt. Als we aan het water zitten kunnen we het beeld in de gaten houden en wie weet zien we wel een geocacher...

kijktafels...

"Mam, wanneer maak je weer een kijktafel?" In de vakantie heb ik me hier niet bezig gehouden. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik een beetje inspiratieloos ben na een jaar lang kijktafels maken.
Ik vind het ook wel weer mooi dat Jens dit zo uit het niets vraagt. Blijkbaar wordt het dus wel gewaardeerd.
Vanmorgen tijdens de preek ging het over je kinderen inprenten... maak het zichtbaar in je huis. Ok, het is me dus wel duidelijk, goed om weer een kijktafel te maken.
En meestal komt de inspiratie wel tijdens de preek. De preek ging overigens over goed zijn voor je broeder en zuster. Help hen...
En een mooi voorbeeld gebeurde afgelopen vrijdag. Onze buurvrouw had erg veel pijn en moest naar de dokter. Ze kon zelf vanwege de pijn niet rijden en de buurman heeft geen rijbewijs. Dus Jens, Yinthe en ik hebben haar naar de dokter en vervolgens naar het ziekenhuis gebracht. Ik legde hen uit dat als je iets voor een ander doet, dat God dan in de Bijbel zegt: dat je dat dan eigenlijk voor Hem hebt gedaan.
Dus dit is de kijktafel van deze week geworden (lang leve playmobil).... en dan deze week maar weer na gaan denken over volgende week.

Perenoverschot

Ik zag gisteren een item op het nieuws dat we te maken hebben met een perenoverschot. Dit komt doordat de Russen ons boycotten. Een fruitteler die hierdoor een hoop schade oploopt gaf als advies dat we als Nederlanders dus allemaal maar aan de peren moeten gaan...
Ik dacht daar kan ik best wat aan doen. Ik heb een bak peren gehaald, die ik ook in 1 dag weer verwerkt heb. Ik heb vanmiddag een peren-amadelcake gemaakt. Zo lekker met andelmeel en kokosmeel... Ik heb perenijsjes gemaakt, dat is gewoon een paar peren schillen, beetje water erbij en wat honing... dit in de blender en dan vervolgens in ijsvormpjes in de vriezer zetten. Laat het mooie weer maar komen. En dan straks mijn ontbijtje voor morgen vast klaar maken. Overnight oats met peer, rozijn, walnoot en kaneel.

een biddende moeder

Vanmorgen weer na een lange tijd naar de kerk geweest. Heerlijk om daar weer te zijn. In de vakantie kiezen we er bewust voor om niet naar de kerk te gaan. We hebben het een paar keer geprobeerd in Assen, maar de kinderen vinden het niet fijn, zo'n vreemde kerk. Wij zijn dus bezig om hen rustig te houden en voor ons zelf voelt het ook heel anders dan gewoon in onze eigen gemeente. Toch wil ik in de vakantie van de zondag iets speciaals maken en daarom doen we op de zondagochtend kinderkerk. Thuis had ik allerlei knutselwerkbladen gekopieerd en meegenomen. We hebben het gehad over Paulus en dit werkt prima. De kinderen vinden het erg leuk om te doen.

Ik heb in de vakantie heel wat boeken gelezen, heerlijk zo'n ereader. Ik wilde ook graag me ergens in verdiepen in de vakantie en heb 1 papieren boek meegenomen. "Elk kind heeft een biddende moeder nodig". Wat een mooi boek om te lezen, met name ook heel praktisch. De komende weken zal ik het boek nog regelmatig openen, gewoon om te oefenen. Heel mooi om te lezen hoe je bijbelteksten kunt gebruiken tijdens je gebed. Boven in mijn waskamer heb ik een eigen bureau... en tussen alle vakantiewassen door ben ik alvast maar begonnen met bijbelteksten die ik kan gebruiken op kaartjes te schrijven, die ik dan later weer kan gebruiken.
Om ook het bidden met de kinderen te stimuleren heb ik ook voor hen gebedskaartjes gemaakt.

We zijn er weer!

Donderdagmiddag: in alle rust ruimen we de vouwwagen op. De kinderen zijn ergens op de camping. Als alles ingepakt is zoeken we ze op. Nog even wat spelletjes doen op de kinderkermis en dan naar huis. Een dubbel gevoel. Het is goed om weer na 3 weken naar huis te gaan, we zijn echt lekker tot rust gekomen, maar tjonge wat was het weer genieten ik wil gerust nog langer blijven.
Ik ben niet de enige met dat gevoel. 's Avonds breng ik Jens naar zijn vertrouwde bed en hij begint te huilen. Ik vraag hem wat er is: "Ik wil nog zo graag op de camping blijven, ik mis het zo." Ik snap hem. Gelukkig gaan we volgend jaar weer, voor de 5e keer.

We hebben zo'n zin dat we al een dagje eerder vertrekken. Een regenachtige dag, maar vanaf de volgende dag wordt het mooi weer... Precies tussen de buien door zetten we de vouwwagen op.
En inderdaad de dag erna wordt het prachtig weer. We hebben nog nooit zulk goed weer gehad als de afgelopen 3 weken.
Af en toe eens een bui en 1x een hoosbui.
De kinderen vermaken zich prima op de camping en wij dus ook....
Ik heb heel wat gelezen en zelfs Marnix heeft een boek gelezen (dat heb ik hem nog nooit zien doen).

We fietsen heel wat af. Op zoek naar geocaches... er liggen er heel wat verstopt in Drenthe en het is ook nog eens heerlijk fietsen daar. Ik ben trots op Jens die toch even bij elkaar 150 km. heeft gefietst.

We genieten om 19 uur weer van berenpret, soms gaan de kinderen knutselen en we hebben speurtochten op de camping gedaan. De allerlaatste speurtocht van woensdag was toch echt de mooiste... een echte piratenspeurtocht. Het was soms wel spannend, zeker op het eind. Met een ninja, die wel verdacht veel op pappa leek....

Geniet nog maar even van een paar foto's....

mooi moment...

Vandaag had ik het rijk alleen. Marnix was met de kinderen naar een doopdienst waar neefje Sem werd gedoopt. Het leek mij verstandig om in Amersfoort te blijven. Ik zou het kindmoment doen in de dienst en ik had al de kinderbijbelclub met iemand anders geruild. Het zou dan een hoop geruil worden. We gingen vandaag van 2 diensten naar 1 dienst... heel leuk, maar niet voor de kinderbijbelclub. Dat betekent 3 groepen van zo'n 30 kinderen. Ik had er zelfs 35! Ach, het is mijn hobby... ik vind het leuk om te doen. Ik vind het een mooie taak om de kinderen over God te vertellen.
Ik zat vandaag in de dienst naast een vrouw. Ze sprak me aan en zei tegen me: "Jeannet, jij hebt toch laatst iets geschreven over dat je je kinderen zegent. Ik ben het ook gaan doen. Het voelt wat onwennig, maar het is mooi/bijzonder om te doen." Ik vond het mooi om te horen dat ik haar geïnspireerd had en werd er even stil van.

spreekbeurt

"Mam, ik weet nu wat een spreekbeurt is. Dirk heeft een spreekbeurt gehouden over water. Ik heb gelijk ook even aan juf gevraagd of ik ook een spreekbeurt mag houden en heb ook verteld dat ik het graag over geocaching wil doen."

Hmm, denk ik. Dat is eigenlijk best een goed idee, zeker zo voor de vakantie. Wie weet worden de kinderen geïnspireerd om in de vakantie ook te gaan geocachen. Het kan over de hele wereld. Ik vraag Jens wat hij dan zou willen vertellen. Hij begint meteen te vertellen, heel rustig en duidelijk valt me op. "Mam, je moet wel heel duidelijk praten als je een spreekbeurt houd, anders ben je niet zo goed te verstaan. "
Het lijkt me wel handig om de kinderen ook nog even een stappenplan mee te geven, anders is het misschien teveel om te onthouden en het thuis te gaan doen. "Ja, goed idee mam, dan heb ik er 23 nodig. O, nee 22, want zelf weet ik het natuurlijk wel.

Ik heb maar even met juf gemaild en maandag mag Jens zijn 1e spreekbeurt houden.
Ik help Jens even met het maken van een powerpoint en zorg voor leuke plaatjes, anders wordt het wel een beetje een wazig verhaal. We hebben genoeg beeldmateriaal van Jens zelf. Hij vindt het erg leuk om dit te doen. Op vaderdag zijn we lekker nog een middagje in het bos van Bennekom geweest om een leuke kinder multicache te gaan doen. Wat een leuke speurtocht was het en op het eind hoop je maar dat je de juiste code hebt gevonden om de cache te openen.
En stiekem wil ik maandag natuurlijk ook wel even achter in de klas zitten....

vlechten voor het schoolplein

Morgen houden we een zomerfair en hopen we zoveel mogelijk geld in te zamelen voor een nieuw schoolplein. Ik ga samen met nog een paar anderen vlechten voor dit goede doel.
De afgelopen week al heel wat verschillende kapsels bij Yinthe gemaakt en vastgelegd op foto.
Dit zijn toch wel mijn favorieten en ook nog eens de makkelijksten...

trots op Jens

"Mam, mag ik wat kopen van mijn eigen geld".  Het is nog geen 09.00 uur en Jens heeft vandaag een studiedag. Ik kijk eerst even op internet. Hij zoekt zelf de website van intertoys op. Hij kijkt eerst bij playmobil en bedenkt vervolgens dat hij niet niets van lego technic heeft. "Ik heb al iets gevonden." Jens loopt naar boven pakt zijn spaarpot en telt beneden eerst even hoeveel geld hij heeft en roept mij. "Ik wil graag dit doosje kopen, het kost 10 euro, dat heb ik hier liggen en de rest laat ik dus thuis." Ik check alles even snel en idd, hij heeft alles prima uitgezocht. Inmiddels is het 09:10 uur en ik kijk voor de zekerheid even of intertoys al open is. Lang leve internet. Hij is open. Jens doet het geld in zijn portomonnee en ik geef hem zijn rugtas mee. "Waarom, je krijgt daar toch wel een tasje?" Ik leg hem uit dat dat niet meer zo is, dat dat sinds 1 januari een nieuwe regel is. Ik doe de rugtas op zijn rug en zorg dat de bandjes goed zitten. Jens stapt op zijn fiets en mag helemaal zelf naar intertoys. Even later komt hij trots terug. Het is gelukt, hij laat netjes het bonnetje zien. De rest van de ochtend is hij zoet met het maken van dit bouwwerk. "Wat ben je toch lekker bezig", zeg ik. "Ja", zegt Jens, "maar het leukst was dat ik alleen naar intertoys mocht."

Ik had met Jens afgesproken dat hij na het avondeten en na het lezen uit zijn boek hij nog even op de laptop een speeltje mocht doen. Na het eten en ook nog eens prima gelezen te hebben zeg ik: "je mag nu even op de laptop." Jens denkt even na en zegt: "Ik ga liever buiten spelen."
Heerlijk toch, zo'n voorbeeldig kind.... (vandaag dan.... we hebben het maar even niet over gisteren)

wereldvluchtelingendag

Vandaag denk ik aan jou, Fatumata. Hoe zal het met je gaan? Ben je nog in het detentiecentrum in Zeist met je moeder? Je bent hier in Nederland geboren en toch ben je een vluchteling. Je moet terug naar een land dat je helemaal nog niet kent. Eén van de instanties die tegen hield dat jij weer terug kon gaan naar je moeder heeft gezegd dat als je weer in het detentiecentrum je er met 2 weken ook weer uit moet zijn. Vandaag zijn die 2 weken weer om.... Wat nu? Ik weet het niet en zal dit ook moeten loslaten. Elke avond als je naar bed ging zong ik voor jou dit zegenlied:
De Here zegent jou en Hij beschermt jou.
Hij schijnt Zijn licht over jouw leven.
Hij zal genadig zijn en heel dichtbij je zijn.
Hij zal Zijn vrede aan je gegen.

Ook denk ik jou, Eduard. Ik ken je niet, maar we hebben in de kerk voor je gebeden. Ik heb je foto gezien en je verhaal in de krant gelezen.Ik las dat je ook naar het detentiecentrum in Zeist bent gestuurd. Ik heb met eigen ogen gezien dat dat helemaal geen mooie omgeving voor je is. Je kan daar geen kant op. Je bent gewend om naar school te gaan en je deed het zo goed. Je bent geslaagd en nog eens met een cijfer waar een 'gewone' Nederlander jaloers op mag zijn.
Ik hoop dat je toch nog je diploma in ontvangst mag nemen en dat je hier aan je toekomst kan gaan werken. Ik heb de petitie op www.eduarddiploma.nl voor je ondertekend.

lieve kleine meid

Ruim een week hebben we voor je mogen zorgen. Zondag heb ik je weer even bij je moeder gebracht en heb je genoten dat je daar mocht zijn. Ik moest je 's middags weer ophalen en dat vond je niet zo leuk. Gelukkig mocht je gisterochtend weer voorgoed naar je moeder gaan.
Het was gezellig om je in ons huis te hebben. We waren zo snel aan je gewend dat het nu ineens weer zo stil is.
Ik heb je geplastificeerde foto's meegegeven en wat was je daar blij mee. Ik hoop dat je dan denkt dat je het goed gehad hebt bij ons en dat je dit ook aan je moeder kan laten zien.
Ik zal ze hier niet op internet plaatsen, maar om anderen te laten weten hoe het was zal ik ze beschrijven.
Op de foto zien we jou samen met Jens op de zandbakrand. Wat hadden jullie een hoop lol tijdens het bakken van zandtaartjes. En dan die andere foto. Jij samen met Yinthe onder de tafel. Yinthe had een hutje gemaakt en jij mocht er ook in. Yinthe is druk bezig om haar slippers aan jouw voeten te doen. Jullie lachen wat af.

Zo ineens was je bij ons en zo ineens ben je ook weer weg. Ik ben blij voor je dat je nu weer bent bij wie je hoort te zijn. Ik vond het fijn om voor je te mogen zorgen.
Tegelijkertijd is het gek dat ik niet weet wat er met je gaat gebeuren. Of en wanneer je weer teruggaat naar Guinnee. Ik weet één ding wel, jouw moeder houdt echt veel van jou en zal goed voor je zijn.

Wie weet komt er hier opnieuw een jongetje of meisje waar we voor mogen zorgen. Maar eerst nemen we even de tijd om nog na te genieten van de tijd dat jij bij ons was en om eens lekker met z'n 4tjes op vakantie te gaan.

Het ga je goed.

Liefs, je pleegmoeder

Toekomstbeeld

Ik luisterde vandaag eens naar de nieuwe opwekkingsliederen. Ik vertelde Yinthe dat ik al een heel mooi nummer had gehoord en keek die met haar.
Haar reactie over de zangeres: "Als ik later groot ben, dan wil ik er ook zo uit zien net als die mevrouw, die met dat bruine jasje die oma Dekker ook heeft."

Hahaha.
A: die mevrouw ziet er inderdaad mooi uit, dat ze daar al over nadenkt....
B: dat bruine jasje van oma Dekker, daar moet ik even over nadenken. O, wacht ja, idd mijn moeder heeft een bruin leren jasje.

ook een gewone week...

Ondanks dat we als gezin deze week er mogen zijn voor dit kleine meisje uit Guinnee gaat het gewone leven natuurlijk ook door.
Dat betekende dat Marnix en Jens zaterdag voor de 2e baanwedstrijd op stap mochten naar Almere. Vandaag kwam ik deze foto op facebook tegen. Jens was heel trots met z'n 4e plaats op de 600 m.

Bijzondere week

Het is vrijdagmiddag 27 mei 16.30 uur. De telefoon gaat, wie zou dat nu zijn.... ook nog een privénummer. Al weer mensen die geld willen, denk ik nog. Ik neem netjes op en hoor met die en die van 'de Rading'. Tjonge, die had ik niet verwacht, pleegzorg met de vraag.... Zouden jullie een klein meisje van 1,5 jaar oud uit Guinee in jullie huis willen opnemen. Het zal waarschijnlijk om een tijdelijke plaatsing gaan. Nou, eeh, ja, is goed.... Er volgt nog wat heen en weer gebel om 19 uur staat ze voor de deur. Het weekend begint zo ineens heel anders dan ik verwacht had.
Gelukkig gaat alles best goed. En als het even mee zit kan ze deze week ook al weer terug naar haar biologische moeder. De vluchtelingenproblematiek is iets wat ineens heel dichtbij komt en je voelt de uitzichtloosheid van deze mensen. Fijn dat wij als gezin dit gezin op een wel heel bijzondere manier even konden helpen.

juf

8 jaar geleden alweer... ik was juf van groep 3/4. De laatste weken dat ik een eigen klas had. Ik wist dat natuurlijk niet, want ik kwam er een week voor de zomervakantie achter dat er opnieuw een wonder in mij groeide. Dit keer ging alles goed en heb ik mijn prachtbaan als juf even geparkeerd en volop genoten van het moeder zijn. Vorig jaar heb ik een keertje een ochtendje ingevallen, maar Yinthe was nog bij huis en invallen deed ik toen liever niet.
Inmiddels zit ook Yinthe op school en ging ik vorige week een ochtendje in groep 4 invallen. Tegen de directeur heb ik gezegd dat invallen nu wel wat makkelijker gaat, dus als ze me nodig hebben. Ik ben beschikbaar t/m groep 4. Dat heeft hij blijkbaar goed in zijn oren geknopen, want donderdag ga ik invallen in groep A, bij Yinthe.
Vanaf maandag zal ik ook leesmoeder zijn. Dit keer voor pubers uit Syrië en Eritrea. Deze jongeren van 12-18 jaar zal ik helpen met het leren lezen van Nederlands. Bijzonder dat ik mijn ervaring als juf eens op een heel andere manier kan gaan gebruiken. Wel spannend, want dit is toch even wat anders dan die schattige kleutertjes...

Kinderbijbels

Dit is de allerbeste kinderbijbel. Althans volgens Janneke Burger. Gisteravond organiseerde ik voor ouders een thema-avond over bijbellezen met je gezin. Ik had Janneke uitgenodigd als gastspreker. Het was zeer inspirerend om naar haar verhaal te luisteren. Het is haast niet in een blog te omschrijven....
In ieder geval is het goed om lekker veel kinderbijbels te hebben. Verhalen komen dan soms net even via een andere invalshoek. Lenen bij de bieb of leen eens een kinderbijbel uit.
Ook heeft zij me geïnspireerd om toch nog meer uit de kijktafels, die ik elke week maak,te gaan halen.
Ze gaf de tip om op marktplaats te kijken naar bijvoorbeeld het kleutervertelboek van Anne de Vries... Klop, klop, klop, tik, tik, tik. zei ze. Ik hoor het mijn moeder nog voorlezen. Laat ik nu net jarig zijn geweest en nog verjaardagsgeld hebben liggen. Daar komt bij dat ik morgen ook nog eens een ochtendje ga invallen in groep 4.... dan mag ik mijzelf wel even verwennen.
Het kleutervertelboek is gevonden, voor 8 euro (inclusief verzendkosten).
Ach en als Janneke zegt dat dit de beste kinderbijbel is, omdat die echt ingaat op het goede nieuws van Jezus, dan moet ik die ook hebben. Ik doe mij er zelf niet alleen een plezier mee, maar Jens en Yinthe kunnen het vast ook wel waarderen.

schoolfotograaf

Als de schoolfotograaf op school en ze toch in de fotostemming zijn ga ik zelf ook vaak even mooie plaatjes schieten van Jens en Yinthe. Wat zijn het toch schatjes...

fotobladen

Blijkbaar ben ik erg ouderwets bezig. Na de verjaardagen van de kinderen en na de zomevakantie zit ik altijd een paar avondjes te knippen en te plakken om de fotoboeken bij te werken. De verjaardag van Yinthe is achter de rug, dus er zijn weer heel wat foto's besteld. De map van Jens is al weer klaar, maar voor de map van Yinthe heb ik nieuwe bladen nodig.
Even naar de HEMA, maar alle fotobladen zijn op. Ach, ik kom nog in Nijkerk deze week... Maar vanmiddag in Nijkerk zijn ze ook op. Er is ook geen fotolijm meer. Zou het er soms uit gaan? En ja hoor, bij BRUNA hoor ik dat het er echt uit gaat.... ik was dus nog één van de laatsten die zat te knippen en te plakken. Ik moet me dus nu maar eens gaan verdiepen in digitale fotobladen.
Want hoe dan ook, ik wil wel gewoon graag een map, waar ik zelf ook nog iets kan instoppen, zoals een zwemdiploma, een verjaardagskaart, etc.

geocaching

Dit weekend kregen we een appje van Henk. "Ik ga geocaching doen, dat is ook wel wat voor jullie." Ik wist dat mensen bij ons uit de kerk dit ook wel eens deden en ik dacht laat ik me er eens in verdiepen. Dat verdiepen valt reuze mee. Via www.geocaching.com maak je een account aan, je download een app op je mobiel en je kunt van start gaan. Jens leek dit inderdaad wel wat en zo gingen we gistermiddag op de fiets, de polder in, op zoek naar onze eerste schat. Jens had geen fiets, maar hij kon op de space scooter mee (wel zere benen na die tijd....). Op ongeveer de plek van bestemming zetten we de fiets aan de kant en gingen zoeken. We kregen ook een aanwijzing, kastanjeboom. Vreemd, ik kan in de polder toch echt nergens een kastanjeboom zien of moeten we toch bij de grote weg zijn. Maar nee, de gps gaf duidelijk aan dat we goed zaten. Na een paar keer al speurend heen en weer te zijn gelopen viel ons oog op een richtingaanwijzer. Deze wees de weg naar restaurant de kastanjeboom. Ik zei tegen Jens dat als hij daar niet zou liggen, ik het echt niet meer zou weten. En ja hoor, in het bord, zat een zakje met een rolletje. We konden dit open draaien en onze loggegevens opschrijven. Ook op de app kun je aangeven dat je de schat gevonden hebt en het schatje verandert dan in een smiley. Vanmiddag wilde Jens een wat grotere schat vinden. In Hoevelaken moest hij te vinden zijn. Jens zijn fiets was weer gemaakt en we hebben weer een heerlijk fietstochtje gemaakt. Ik was alleen zo dom om niet de schat 'huize Hoevelaken' aan te vinken, maar ik had echt het huis aangevinkt. We snapten er niks van, want al speurend kwamen we steeds midden in het huis uit (wat dus achteraf gezien ook klopte). Die schat doen we nog een keertje over. De tweede schat waar we naar op zoek wilden gaan lag er vlakbij. We hadden het juiste punt gevonden, maar zagen de schat niet. Thuis kijk ik nog even op de laptop en ontdek dat we de schat wel degelijk gezien hebben. Het was iets wat hoog aan een vogelhuisje hing. We dachten, dat kan het vast niet zijn, dat is te hoog. Wat blijkt nu, waarschijnlijk zit er een touwtje aan en kun je het naar beneden laten halen, een soort katrol. Dus ook die moet even overnieuw. Op zo'n heerlijke dag is dat echt geen straf. Jens vindt geocaching geweldig. Het is overigens ook erg leerzaam. Hij heeft mijn mobiel in de hand en kijkt hoeveel meters we nog bij de schat verwijdert zijn en hij houdt in de gaten of de meters minder worden en niet meer.