wereldvluchtelingendag

Vandaag denk ik aan jou, Fatumata. Hoe zal het met je gaan? Ben je nog in het detentiecentrum in Zeist met je moeder? Je bent hier in Nederland geboren en toch ben je een vluchteling. Je moet terug naar een land dat je helemaal nog niet kent. Eén van de instanties die tegen hield dat jij weer terug kon gaan naar je moeder heeft gezegd dat als je weer in het detentiecentrum je er met 2 weken ook weer uit moet zijn. Vandaag zijn die 2 weken weer om.... Wat nu? Ik weet het niet en zal dit ook moeten loslaten. Elke avond als je naar bed ging zong ik voor jou dit zegenlied:
De Here zegent jou en Hij beschermt jou.
Hij schijnt Zijn licht over jouw leven.
Hij zal genadig zijn en heel dichtbij je zijn.
Hij zal Zijn vrede aan je gegen.

Ook denk ik jou, Eduard. Ik ken je niet, maar we hebben in de kerk voor je gebeden. Ik heb je foto gezien en je verhaal in de krant gelezen.Ik las dat je ook naar het detentiecentrum in Zeist bent gestuurd. Ik heb met eigen ogen gezien dat dat helemaal geen mooie omgeving voor je is. Je kan daar geen kant op. Je bent gewend om naar school te gaan en je deed het zo goed. Je bent geslaagd en nog eens met een cijfer waar een 'gewone' Nederlander jaloers op mag zijn.
Ik hoop dat je toch nog je diploma in ontvangst mag nemen en dat je hier aan je toekomst kan gaan werken. Ik heb de petitie op www.eduarddiploma.nl voor je ondertekend.