spreekbeurt

"Mam, ik weet nu wat een spreekbeurt is. Dirk heeft een spreekbeurt gehouden over water. Ik heb gelijk ook even aan juf gevraagd of ik ook een spreekbeurt mag houden en heb ook verteld dat ik het graag over geocaching wil doen."

Hmm, denk ik. Dat is eigenlijk best een goed idee, zeker zo voor de vakantie. Wie weet worden de kinderen geïnspireerd om in de vakantie ook te gaan geocachen. Het kan over de hele wereld. Ik vraag Jens wat hij dan zou willen vertellen. Hij begint meteen te vertellen, heel rustig en duidelijk valt me op. "Mam, je moet wel heel duidelijk praten als je een spreekbeurt houd, anders ben je niet zo goed te verstaan. "
Het lijkt me wel handig om de kinderen ook nog even een stappenplan mee te geven, anders is het misschien teveel om te onthouden en het thuis te gaan doen. "Ja, goed idee mam, dan heb ik er 23 nodig. O, nee 22, want zelf weet ik het natuurlijk wel.

Ik heb maar even met juf gemaild en maandag mag Jens zijn 1e spreekbeurt houden.
Ik help Jens even met het maken van een powerpoint en zorg voor leuke plaatjes, anders wordt het wel een beetje een wazig verhaal. We hebben genoeg beeldmateriaal van Jens zelf. Hij vindt het erg leuk om dit te doen. Op vaderdag zijn we lekker nog een middagje in het bos van Bennekom geweest om een leuke kinder multicache te gaan doen. Wat een leuke speurtocht was het en op het eind hoop je maar dat je de juiste code hebt gevonden om de cache te openen.
En stiekem wil ik maandag natuurlijk ook wel even achter in de klas zitten....

vlechten voor het schoolplein

Morgen houden we een zomerfair en hopen we zoveel mogelijk geld in te zamelen voor een nieuw schoolplein. Ik ga samen met nog een paar anderen vlechten voor dit goede doel.
De afgelopen week al heel wat verschillende kapsels bij Yinthe gemaakt en vastgelegd op foto.
Dit zijn toch wel mijn favorieten en ook nog eens de makkelijksten...

trots op Jens

"Mam, mag ik wat kopen van mijn eigen geld".  Het is nog geen 09.00 uur en Jens heeft vandaag een studiedag. Ik kijk eerst even op internet. Hij zoekt zelf de website van intertoys op. Hij kijkt eerst bij playmobil en bedenkt vervolgens dat hij niet niets van lego technic heeft. "Ik heb al iets gevonden." Jens loopt naar boven pakt zijn spaarpot en telt beneden eerst even hoeveel geld hij heeft en roept mij. "Ik wil graag dit doosje kopen, het kost 10 euro, dat heb ik hier liggen en de rest laat ik dus thuis." Ik check alles even snel en idd, hij heeft alles prima uitgezocht. Inmiddels is het 09:10 uur en ik kijk voor de zekerheid even of intertoys al open is. Lang leve internet. Hij is open. Jens doet het geld in zijn portomonnee en ik geef hem zijn rugtas mee. "Waarom, je krijgt daar toch wel een tasje?" Ik leg hem uit dat dat niet meer zo is, dat dat sinds 1 januari een nieuwe regel is. Ik doe de rugtas op zijn rug en zorg dat de bandjes goed zitten. Jens stapt op zijn fiets en mag helemaal zelf naar intertoys. Even later komt hij trots terug. Het is gelukt, hij laat netjes het bonnetje zien. De rest van de ochtend is hij zoet met het maken van dit bouwwerk. "Wat ben je toch lekker bezig", zeg ik. "Ja", zegt Jens, "maar het leukst was dat ik alleen naar intertoys mocht."

Ik had met Jens afgesproken dat hij na het avondeten en na het lezen uit zijn boek hij nog even op de laptop een speeltje mocht doen. Na het eten en ook nog eens prima gelezen te hebben zeg ik: "je mag nu even op de laptop." Jens denkt even na en zegt: "Ik ga liever buiten spelen."
Heerlijk toch, zo'n voorbeeldig kind.... (vandaag dan.... we hebben het maar even niet over gisteren)

wereldvluchtelingendag

Vandaag denk ik aan jou, Fatumata. Hoe zal het met je gaan? Ben je nog in het detentiecentrum in Zeist met je moeder? Je bent hier in Nederland geboren en toch ben je een vluchteling. Je moet terug naar een land dat je helemaal nog niet kent. Eén van de instanties die tegen hield dat jij weer terug kon gaan naar je moeder heeft gezegd dat als je weer in het detentiecentrum je er met 2 weken ook weer uit moet zijn. Vandaag zijn die 2 weken weer om.... Wat nu? Ik weet het niet en zal dit ook moeten loslaten. Elke avond als je naar bed ging zong ik voor jou dit zegenlied:
De Here zegent jou en Hij beschermt jou.
Hij schijnt Zijn licht over jouw leven.
Hij zal genadig zijn en heel dichtbij je zijn.
Hij zal Zijn vrede aan je gegen.

Ook denk ik jou, Eduard. Ik ken je niet, maar we hebben in de kerk voor je gebeden. Ik heb je foto gezien en je verhaal in de krant gelezen.Ik las dat je ook naar het detentiecentrum in Zeist bent gestuurd. Ik heb met eigen ogen gezien dat dat helemaal geen mooie omgeving voor je is. Je kan daar geen kant op. Je bent gewend om naar school te gaan en je deed het zo goed. Je bent geslaagd en nog eens met een cijfer waar een 'gewone' Nederlander jaloers op mag zijn.
Ik hoop dat je toch nog je diploma in ontvangst mag nemen en dat je hier aan je toekomst kan gaan werken. Ik heb de petitie op www.eduarddiploma.nl voor je ondertekend.

lieve kleine meid

Ruim een week hebben we voor je mogen zorgen. Zondag heb ik je weer even bij je moeder gebracht en heb je genoten dat je daar mocht zijn. Ik moest je 's middags weer ophalen en dat vond je niet zo leuk. Gelukkig mocht je gisterochtend weer voorgoed naar je moeder gaan.
Het was gezellig om je in ons huis te hebben. We waren zo snel aan je gewend dat het nu ineens weer zo stil is.
Ik heb je geplastificeerde foto's meegegeven en wat was je daar blij mee. Ik hoop dat je dan denkt dat je het goed gehad hebt bij ons en dat je dit ook aan je moeder kan laten zien.
Ik zal ze hier niet op internet plaatsen, maar om anderen te laten weten hoe het was zal ik ze beschrijven.
Op de foto zien we jou samen met Jens op de zandbakrand. Wat hadden jullie een hoop lol tijdens het bakken van zandtaartjes. En dan die andere foto. Jij samen met Yinthe onder de tafel. Yinthe had een hutje gemaakt en jij mocht er ook in. Yinthe is druk bezig om haar slippers aan jouw voeten te doen. Jullie lachen wat af.

Zo ineens was je bij ons en zo ineens ben je ook weer weg. Ik ben blij voor je dat je nu weer bent bij wie je hoort te zijn. Ik vond het fijn om voor je te mogen zorgen.
Tegelijkertijd is het gek dat ik niet weet wat er met je gaat gebeuren. Of en wanneer je weer teruggaat naar Guinnee. Ik weet één ding wel, jouw moeder houdt echt veel van jou en zal goed voor je zijn.

Wie weet komt er hier opnieuw een jongetje of meisje waar we voor mogen zorgen. Maar eerst nemen we even de tijd om nog na te genieten van de tijd dat jij bij ons was en om eens lekker met z'n 4tjes op vakantie te gaan.

Het ga je goed.

Liefs, je pleegmoeder

Toekomstbeeld

Ik luisterde vandaag eens naar de nieuwe opwekkingsliederen. Ik vertelde Yinthe dat ik al een heel mooi nummer had gehoord en keek die met haar.
Haar reactie over de zangeres: "Als ik later groot ben, dan wil ik er ook zo uit zien net als die mevrouw, die met dat bruine jasje die oma Dekker ook heeft."

Hahaha.
A: die mevrouw ziet er inderdaad mooi uit, dat ze daar al over nadenkt....
B: dat bruine jasje van oma Dekker, daar moet ik even over nadenken. O, wacht ja, idd mijn moeder heeft een bruin leren jasje.

ook een gewone week...

Ondanks dat we als gezin deze week er mogen zijn voor dit kleine meisje uit Guinnee gaat het gewone leven natuurlijk ook door.
Dat betekende dat Marnix en Jens zaterdag voor de 2e baanwedstrijd op stap mochten naar Almere. Vandaag kwam ik deze foto op facebook tegen. Jens was heel trots met z'n 4e plaats op de 600 m.

Bijzondere week

Het is vrijdagmiddag 27 mei 16.30 uur. De telefoon gaat, wie zou dat nu zijn.... ook nog een privénummer. Al weer mensen die geld willen, denk ik nog. Ik neem netjes op en hoor met die en die van 'de Rading'. Tjonge, die had ik niet verwacht, pleegzorg met de vraag.... Zouden jullie een klein meisje van 1,5 jaar oud uit Guinee in jullie huis willen opnemen. Het zal waarschijnlijk om een tijdelijke plaatsing gaan. Nou, eeh, ja, is goed.... Er volgt nog wat heen en weer gebel om 19 uur staat ze voor de deur. Het weekend begint zo ineens heel anders dan ik verwacht had.
Gelukkig gaat alles best goed. En als het even mee zit kan ze deze week ook al weer terug naar haar biologische moeder. De vluchtelingenproblematiek is iets wat ineens heel dichtbij komt en je voelt de uitzichtloosheid van deze mensen. Fijn dat wij als gezin dit gezin op een wel heel bijzondere manier even konden helpen.