Museum speelklok

Vandaag hebben we een uitstapje gemaakt naar Utrecht. We moesten echt midden in het centrum zijn, dus een mooie gelegenheid om eens een keer met de trein te gaan. Voor Jens was dat al weer lang geleden en Yinthe heeft echt nog nooit in een trein gezeten. Ze vond het reuze spannend. Dus dat was al een uitje op zich. In Utrecht gingen we naar museum speelklok. Een museum met oude klokken, een carillon, muziekdoosjes en draaiorgels. Het was een leuk dagje uit. De kinderen konden op zoek naar aapjes met een nummer. Op een strook moesten ze dan de juiste rondjes inkleuren. Op het eind konden we die rondjes uitdrukken en door een klein orgeltje haalden en zo hoorden we 'vader jakob'. Ze waren er erg druk mee. Ook kregen we een pasje die je overal in kon steken om ook weer muziek te horen. 

 

 

 

mijn mooie meisje

Yinthe en haar vriendinnetje hebben zich verkleed en wilden graag een fotoshoot. Trots ben ik op mijn mooie meisje. 

vakantie!

Heerlijk, geen gehaast 's morgens. Lekker in je pyjama nog even televisie kijken en dan spelen. Voor Yinthe is de vakantie helemaal het einde. Haar favoriete speelmaatje Jens is er. Yinthe heeft een hoop vriendinnen, maar heel vaak gaat het tijdens het spelen fout. Het is net of ze niet op hetzelfde level zitten. Ook bij de peuterspeelzaal zie ik dit vaak gebeuren. En met Jens kan ze echt lekker los gaan. Ze begrijpen elkaar en alles wordt uit de kast getrokken. Letterlijk, want ik zie dat elke knuffel een microfoon heeft. Hele verhalen hoor ik.... Komt mij wel goed uit, want ik mag nog heel wat regelen voor de kerkdienst op 1e kerstdag.

Kerst verteld door kinderen

We komen al steeds meer in kerstsferen. Afgelopen zaterdag ben ik bezig geweest met het maken van opnames van kinderen. Nou ja, 2 anderen hebben gefilmd en ik mocht de ouders met de kinderen opvangen. Tijdens 1e kerstdag willen we graag het kerstverhaal uit de mond van kinderen laten vertellen. Marnix en ik zijn gisteravond al bezig geweest met het monteren. De klus valt ons echt reuze mee. Het resultaat laat ik verder niet op internet zien, vanwege de privacy.

Het idee heb ik wel via internet en werd geïnspireerd door dit filmpje.

avondje oefenen

De kids op tijd in bed, de één heeft buikgriep, bij de ander zit het ook niet helemaal goed. Manlief aan het schaatsen. Hij wil er natuurlijk wel klaar voor zijn als er ooit nog een elfstedentocht komt.
Geeft mij mooi even de gelegenheid om alvast te oefenen voor 24 december, de kerstnachtdienst waar ik in een gelegenheidskoor zit o.l.v. Martin Brand.
Dit is wat ik mag instuderen.... nu nog op zoek naar een Whitney Houston. Ik ben het niet...

1e adventszondag

Het volk dat nu in het duister leeft,
zal een stralend licht zien.
Jesaja 9:1

Gisteren eens flink in de Bijbel gespit op zoek naar 4 mooie teksten over het licht. Het is gelukt. Zo hebben we elke week weer een nieuwe bijbeltekst als tekst van de week.
Ik heb een nieuwe afspeellijst op spotify gemaakt. Ik zag vorige week in het ND als tip het album 'Adore' van Chris Tomlin. Heerlijk om naar dit album te luisteren (zo handig dat het dan ook op spotify staat) en alvast in de stemming te komen.

We zien Hem dichterbij komen

Zondag hebben we adventskalenders aan alle gezinnen van de kerk, met kinderen van 3 jaar t/m groep 8, uitgedeeld. Hij is echt aan te raden, 'we zien Hem dichterbij komen'van Janneke Burger. We hebben heel veel positieve reacties gekregen. En nu bij het schoolhek komen er gesprekken, de één doet het zo, de ander zo. Leuk om zo met elkaar te praten. Maandag sprak ik iemand die zo enthousiast was en al allerlei voorwerpen was gaan zoeken. In het boekje worden suggesties gedaan. Ik heb vorig jaar dit boekje ook gedaan, maar werd nu door deze persoon toch getrickerd om ook eens te gaan kijken.

En terwijl de kinderen pietje aan het spelen waren, was ik druk bezig om allerlei voorwerpen te zoeken. Nu nog Marnix lief aankijken of hij voor mij dit wil maken.

Zo kan elk voorwerp een mooi plekje krijgen. Ik ga alles nog even in cadeauzakjes doen. Heb nu al zin in de adventsperiode. Ben al begonnen met kerstmuziek, de sinterklaasliedjes kon ik even niet meer aanhoren. Met name Jens is zo druk, dat ik blij ben als Sint het land weer heeft verlaten.

de denker...

Het gaat goed met Jens in groep 3. Zo goed dat hij voor lezen extra werk heeft gekregen. Hierin moet hij wel redelijk zelfstandig mee uit de voeten kunnen. Afgelopen weekend mailde juf ons dat hij leest als een trein, maar het moeilijkere werkboek is toch nog iets te moeilijk. Hij moet weer met het gewone programma meedoen en daarbij krijgt hij wel moeilijkere bladen waar hij uit kan kiezen. Dat gaf ons toch stof tot nadenken. Komt Jens zijn faalangst om de hoek kijken en is hij bang om fouten te maken? Snapt hij de opdracht niet en zou het hem helpen als hij naast iemand zit die ook een hoger niveau heeft, zou hem dat net die zekerheid geven. Met juf had ik afgesproken dat ik graag het werkboek eens wilde inzien. 

Aan de opdrachten ligt het niet, daar valt weinig aan te snappen. Het gaat om het begrijpend lezen en hij komt er gewoon niet uit. Met juf heb ik goede afspraken gemaakt, ook zal hij nu extra werk krijgen bij rekenen. Dat hebben we nog liever dan voor lezen. Ook uit zijn toetsen blijkt dat hij hier goed in is, helemaal foutloos. Van wie zal hij dat nou hebben...

Thuis gekomen denk ik er nog eens over na. Toch bijzonder, als ik thuis met hem lees gaat het begrijpend lezen wel goed. Ik knoop nog eens een gesprekje met hem aan en zeg één van de zinnen uit zijn schrift. "Je moet een kruisje zetten bij waar of niet waar, de zon is heet, waar of niet waar."

Jens reageert meteen: "Ja, dan raak ik helemaal in de war. Soms is de zon heet, maar vandaag schijnt hij en ik vind het toch koud." Ik moet me inhouden om niet keihard te gaan lachen. Ik snap gelijk waar het probleem zit. Als hij zo elk zinnetje eerst helemaal gaat beredeneren en overdenken, tja dan wordt het ook wel erg lastig. 

Kind van zijn vader, een echte denker. En daar zit ik dan als doener....

Jezus zei: ik ben...

... de alfa en de omega

De eerste en de laatste, het begin het einde.

Hoe beeld ik dat uit? Vaak tijdens de kerkdienst komt er ineens een beeld bij me binnen. Ik had gisteren 2 ochtenddiensten achter elkaar, dus tijd zat...

Zaterdagmiddag heeft Jens zijn 1e atletiekwedstrijd ergens in de bossen van Soest. Afgelopen zaterdag had hij zijn laatste bostraining en hebben ze flink geoefend. Hij kwam al thuis met de 1e keer was ik 5e en de 2e keer was ik 2e. Dus samen met Jens hebben we deze wedstrijd nagemaakt. Gisterochtend had Yinthe het bij de kinderbijbelclub over dat Jezus ooit weer terugkomt, dat paste er dus ook mooi bij. En uit de samenleesbijbel zijn we bezig met de schepping. Zo komt alles mooi bij elkaar.

God die er is, die er was en die zal komen.

kleurenblind

Zaterdag heb je een kleurplaat gehaald bij de praxis. Je begint gelijk met kleuren. De randjes met stift. Op zondag ga je hiermee verder en begin je de binnenkanten met potlood te kleuren. Je mamma heeft op deze manier toch best wat kleurwedstrijden gewonnen en jij wilt het ook gaan proberen. Het is nog niet helemaal af, maar je bent zo trots op het resultaat wat je nu al hebt. Op maandag ben je blij dat je eindelijk naar beneden mag. Al voor 6 uur ben je wakker en ben je vaak bij je pappa en mamma geweest. Die zijn inmiddels niet zo blij meer en je doet je best om hen niet te storen. Heel rustig werk je aan je kleurplaat. Je mamma komt beneden en ziet dan wat er gebeurd is. In plaats van een bruin potlood heb je een groen potlood gepakt en in plaats van de lucht blauw te kleuren, kleur je het paars. Als mamma dit tegen je zegt wordt je heel erg verdrietig. Je had zo je best gedaan en je hoefde echt nog maar zo'n klein stukje. Je komt tot de conclusie dat je nu echt zeker weten niet gaat winnen en de tranen blijven stromen. Uiteindelijk kom je samen met je mamma tot een oplossing. Vanavond als je terug komt van atletiek rijd je toch vlak langs de praxis en haal je snel even een nieuwe. Die stomme kleurenblindheid ook.

heerlijk avondje!

Een tijdje terug ontving ik in de postvak van de kerk een flyer om mee te gaan zingen tijdens de kerstnachtdienst in Vathorst, dit onder leiding van Martin Brand. Wat lijkt me dat heerlijk. Het paste gelukkig in onze volle agenda en gisteravond had ik de eerste repetitieavond.
Heerlijk om zo mensen te ontmoeten, te praten met elkaar over kerst, over wat we zullen gaan doen en om gewoon ook even lekker te zingen. Aangezien we zelf mee mochten denken aan het programma, hebben we dat nog niet heel veel gedaan en komt dat de volgende 2 keren meer aan bod. Thuis mogen we oefenen.
Mensen zijn zo zo veel met de onrust bezig. Het thema van de avond zal dan iets met hoop worden. Bij mij schoot me het nummer van een paar weken geleden weer te binnen, hold on van Michael W. Smith. Vervolgens heeft Martin gekozen om dit nummer dan maar meteen met elkaar te zingen, hoppa gelijk 3 stemmig. Heerlijk. Ik ben heel benieuwd welke nummers uiteindelijk worden gekozen, vanavond kunnen we gaan downloaden....

Jezus zei: Ik ben....

De komende weken bespreken we als gezin de ik ben teksten van Jezus. Vorige week zijn we begonnen met Ik ben het brood des levens. We konden zo de broodjes van de week ervoor, van dankdag mooi laten liggen.

Jezus zei: Ik ben de goede herder. Luister!

Een goede herder geeft zijn leven om zijn schapen te redden.

Johannes 10:11

Omdat wij dus zijn schapen zijn, hebben we vanmiddag allemaal ons eigen schaap geknutseld. Ook heb ik vorige week een draaischijf gemaakt waarop elke keer een plaatje komt die past bij 'ik ben-tekst'. De kinderen raken soms een klein beetje in de war. Op mijn vraag Jezus zei: ik ben... antwoorden zij het Lam, ja dat was hij natuurlijk ook.

Hij komt, hij komt...

Elke dag wordt het sinterklaasjournaal bekeken, de pietenkleren zijn weer van zolder gehaald. Er wordt geknutseld en getekend. Reuze gezellig hier!
Natuurlijk kunnen we zoals elk jaar de intocht niet voorbij laten gaan en dus stonden we ook dit jaar weer aan de kade in Nijkerk om vervolgens door te rijden naar Zuidhorn voor de verjaardag van Henk. Wat waren Jens en Yinthe blij dat opa en oma ineens een hele zak in de auto hadden. Met allemaal cadeautjes, voor Joël, Tessa, Milan en henzelf. Maar zal neef Tobias ook iets krijgen in het verre Mozambique....?

 

 

 

Roy

Sinds vandaag hebben we een baby van 3 maanden in huis, hij heet Roy. Hij heeft in die 3 maanden al heel wat geweld gezien en komt moeilijk in slaap. Hij huilt veel en spuugt ook veel. De ouders mogen hem 1x in de week bezoeken.

Niet schrikken, want dit is fictief. Ik zou dit ook echt niet zomaar op internet zetten. Dit is voor ons de casus waar we ons deze week over mogen buigen. Zo heeft iedereen een casus meegekregen passend bij dat waar ze zich voor hebben opgegeven. We moeten elke dag beschrijven, wat we doen en hoe Roy hierin past. Zijn er dingen die we anders doen, waar we tegenaan lopen, wat we moeilijk vinden.
De een dacht bij deze opdracht: "Dus je moet gewoon wat gaan verzinnen?" en keek er heel bedenkelijk bij. En ik.... dit is echt iets voor mij. Fantaseren, natuurlijk zo realistisch mogelijk en schrijven. De hele weekplanning was zo geschreven. Ik merkte dat dit best goed was. Ik realiseer me des te meer daar waar ik nu tijd heb om van alles te doen, dat straks met een zorgenbaby niet meer zo makkelijk gaat.

tijden veranderen

Een aantal jaren geleden zat ik een voorstel bij de kerkenraad te verdedigen om een aantal kinderbijbelclubs naar de ochtend te verplaatsen. Na al die jaren maak ik me nog steeds hard voor de kinderen in de kerk van 3 jaar tot en met groep 8. Inmiddels heb ik opnieuw een voorstel geschreven om in de middagdiensten geen kinderbijbelclubs meer te gaan doen, maar ze iets anders in te delen en naar de ochtend te halen. In de middagdienst komen amper kinderen, dus zitten we soms voor een handjevol kinderen een bijbelles te geven, terwijl we tientallen kinderen in die leeftijdscategorie hebben. Ben benieuwd..... Als commissie kind en kerk zijn we een subcommissie van de commissie kerk op zondag (wat een commissies ook allemaal) en mocht ik daar gisteren mijn voorstel bespreken. En het is er in 1x door. "Moet ik niet nog naar de kerkenraad?" vroeg ik. Nee hoor, zegt de voorzitter. Tjonge, de tijden veranderen echt.
Genoeg werk te doen dus. Mijn wens is nog om meer te bieden op het gebied van geloofsopvoeding. We beginnen alvast door ons kerstgeschenk van dit jaar aan te passen. We geven elk gezin een dagboek om toe te leven naar kerst. Zondag 22 november ga ik dit samen met Jens en Yinthe in de kerkdienst op een leuke manier presenteren, we hebben al even geoefend....

1e cursusavond

Onze 1e cursusavond zit er op. Het was interessant en we hebben er echt veel aan gehad.
De avond werd geleid door onze gezinsonderzoeker en door een pleegzorgmedewerkster.
Vlak voordat we op weg gingen zag ik op de mail nog 3 vragenlijsten voorbij komen. Twee die wij zelf moesten invullen en een vragenlijst voor Jens. Jens wilde gelijk aan de slag, maar daar was echt geen tijd voor. Ik ben gisteren met hem maar eens gaan zitten. De vragen waren best moeilijk.
Ook onze vragen waren best pittig en we zijn dan ook nog lang niet klaar. Dus we weten wat dit weekend 's avonds te doen hebben. Een vraag is bijvoorbeeld wat zijn je 3 sterke kanten van jullie opvoeding en 3 minder sterke kanten. Maar ook vragen als hoe ga je om met de seksuele ontwikkeling van je huidige kinderen.
Weer van die vragen waar je lang over kunt nadenken. Een van de antwoorden is bijvoorbeeld: Er zijn voor de kinderen, gewoon gezellig samen eten, een spelletje doen, samen kleuren.
Jens kreeg de vraag: Wat vind je het leukst thuis? Knutselen was zijn antwoord. Tja, ik dacht bij mezelf dat bedoelen ze natuurlijk niet dus ik moet de vraag even anders stellen. Wat vind je fijn thuis? Zijn reactie: samen kleuren met mamma. Grappig, dacht ik, dat is wat ik nu net als één van de sterke kanten van de opvoeding heb opgeschreven.

Tja, en die seksuele ontwikkeling. Daar moet ik wel even om glimlachen. Als je tegenover een kinderboerderij woont en de kinderen zich deze week toch echt afvragen waarom de schapen ineens zo'n blauwe kont hebben... dan leg ik dat dus gewoon uit.

Vandaag over 2 weken alweer ons eindgesprek. En dan kunnen we wachten. Het kan een paar weken duren, maar ook nog wel een jaar voordat er een kindje op ons pad komt.

dankdag

Laat iedereen U prijzen!
Onze God gaf ons een goede oogst.
Hij maakt ons gelukkig.
psalm 67:6 en 7

Dit is onze tekst van de week die ik uitgebeeld heb. Maar we hebben zondag al stil gestaan bij het feit dat het deze week dankdag is. Ik heb een poster op de deur geplakt en een vak voor elk gezinslid gemaakt, waarin ze mochten schrijven waar ze God voor wilden danken. Elke dag mocht 1 iemand specifiek zijn of haar dankpunt benoemen in het dankgebed.
Mooi om zo met elkaar als gezin bezig te zijn.
De kerkdienst moeten we missen, want we zitten vanavond bij de 1e cursusavond van pleegzorg. Ook dat hebben Marnix en ik zondagavond goed voorbereid.
Vaak probeer ik bij een kijktafel ook een lied te bedenken. Ik had nu keuze uit vele....

Nu nog haar naam...

... maar die moeten we nog van haar oude kamer afhalen, dan komt die nog op de roze muur te hangen. Anders wordt het een beetje saai. Yinthe is helemaal blij met haar nieuwe kamer.
Gisterenochtend vond ik haar al druk aan het tutten, zo blij is met haar spiegel.

Gisteravond hebben Marnix en ik alle meubels erin gezet en oude meubels er nog weer uitgehaald.Vvanmorgen heb ik het met Yinthe haar kamer helemaal ingericht. Alle speelgoed weer op zijn plaats. En ik heb een oude houten kist gepimpt tot een prachtige verkleedkist. Vorige week speelden haar vriendinnen nog tussen alle verfspullen en gereedschap in. Maar nu kunnen de meisjes weer komen en kan er weer getut worden, want dat is wat Yinthe met haar vriendinnen het liefste doet.

 

 

De nieuwe kamer van Yinthe

Alle vrije uurtjes op de zaterdag worden benut om verder te werken aan de kamers. Het einde is in zicht, wat betreft de kamer van Jens en Yinthe dan. De muur heeft nog een tweede laag roze gekregen (met een beetje geluk is een 3e laag niet nodig) en Yinthe haar spiegel met vlinders hangt ook al aan de muur. Af en toe moest ik Marnix even bijstaan, maar in de tussentijd ben ik verder gegaan met de laatste kussen voor onders Yinthe haar bed. Zo zit er weer een leuke haakklus op.

Johannes 16:33

Ik heb dit gezegd opdat jullie vrede vinden bij mij. Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen in de wereld, maar houd moed: ik heb de wereld overwonnen.

Yinthe naar de peuterspeelzaal en ik had met mezelf afgesproken ga er van genieten en neem de tijd om even rustig te lezen in je roman van Karen Kingsbury. Haar boeken zijn misschien soms wat zoet, maar voor mij zin het halve preken. Dit keer stond ze even stil bij dit vers uit Johannes. Eén van de hoofdpersonen in dit boek had dit ingelijst om zich eraan te herinneren dat heus niet altijd alles gemakkelijk zal gaan in het leven.
Mijn gedachten gingen even weer terug naar 9 jaar geleden, 25 oktober. De dag dat ik voor het eerst moeder werd. De dag dat ik mocht ontdekken dat God de mens zo mooi geschapen heeft. Thijs, een geschenk van God, maar het was ook de dag dat ik Thijs weer aan Hem 'teruggaf'.
Op dat moment wist ik niet dat ik het nog zwaarder te verduren zou krijgen... met Joas, de Here heeft gegeven, maar ook Joas moest ik 'teruggeven'

Wat een wonder dat ik Jens en Yinthe mocht ontvangen "God is genadig" betekenen beide namen en zo voel ik het ook.

's Avonds tijdens het hardlopen sluit ik mijn rondje af en zingt Michael W. Smith in mijn oor: Hold on, help is on the way. En dat bracht me opnieuw naar het vers uit Johannes waar ik de dag mee begon. Uiteindelijk heb ik het vers in mijn bijbel verwerkt....

nagenieten....

Yinthe is nog even aan het nagenieten. Ik vond op youtube een kinderconcert van Elly en Rikkert.
Yinthe herkent gelijk alles en iedereen. Maar Elly heeft wel andere oorbellen in dan zaterdag... ja, ja, dit meisje is van de details. Het zal wel, ik heb er niet opgelet.
"Mam, ik wil ook zo'n microfoon op een standaard." Komt goed, denk ik.... nog even wachten tot 5 december.

O, zo....

Al een tijdje heb ik de bijschrijfbijbel in mijn bezit. Ik schrijf er wel eens in, maar ik merk dat dit wel doordrukt. Een balpen nog het minst, maar eigenlijk wil ik het mooier, met meer kleur. De potloden die ik gebruik geven nauwelijks kleur af op het bijbelpapier, waardoor je er haast niks van ziet.
De tekst bij ons thuis deze week is psalm 119:105. De wintertijd is begonnen en het wordt donkerder om ons heen, deze tekst past er mooi bij. Ik wil deze tekst ook wel graag markeren in mijn bijschrijfbijbel en het liefst natuurlijk zoals hiernaast....
En door eens wat te surfen op het web, kom je er achter dat de goedkope potloden idd niet zo geschikt zijn en je daar speciale potloden voor nodig hebt en je leert welke pennen je goed kunt gebruiken. Pennen die niet zo doordrukken op het dunne bijbelpapier. Wat lijkt het me heerlijk om zo met bijbelteksten bezig te zijn. Kijk maar eens op pinterest naar bijbel journaling, prachtig....

lekker knutselen

Terwijl op deze zonnige maandagochtend de wasmachine zijn werk wel doet, heb ik even wat tijd om me samen met Yinthe terug te trekken op haar oude kamer. We gaan daar eens lekker knutselen.
Yinthe krijgt straks op haar nieuwe kamer een enorme draaibare passpiegel. Achter de spiegel kunnen dan al haar haarlinten, haarknippen, haarbloemen en haarbanden opgeborgen worden. Nu kunnen we de spiegel gewoon aan de muur gaan hangen, maar dat is wat saai... Marnix heeft een grote plaat roze geverfd, dezelfde kleur die ook op één van de muren zit. Vanmorgen lag de plaat er zo mooi bij en hebben we hem samen even gepimpt. Zaterdag kon ik haar nieuwe gordijnen ophalen en laten daar nu ook net een paar roze vlindertjes opzitten.
Yinthe en ik zijn erg blij met het vrolijke resultaat....

heerlijke weekje

We zijn de afgelopen week er eens een lekker midweekje tussenuit geweest. Niet dat Marnix vakantie had, hij heeft het zelfs erg druk en had deze week een beurs in Hardenberg. We zijn deze week maar met hem meegegaan naar Hardenberg en zaten in een huisje op de kleine belties. Ik heb altijd gezegd, nooit een vakantie in Hardenberg, want dat voelt net of je thuis bent. Maar goed, dit was heel kort en voor nu toch echt even ideaal aangezien Marnix gewoon aan het werk was. We hebben heerlijk kunnen zwemmen op de camping en een lekkere boswandeling gemaakt. Jens en ik hadden onze fietsen mee, dus we konden zo even de stad in fietsen en even naar opa en oma. Dat was toch eigenlijk wel het leukst... Dinsdagmiddag ging ik even met Yinthe shoppen, Marnix was druk aan het werk in het huisje en Jens bleef bij hem. Ik had wat leuks gekocht en dacht ik fiets even door naar mam om het te laten zien, neem een kopje thee en ben weer weg. Dat missen we wel eens dat we zo even naar opa en oma kunnen gaan, daar moeten we toch echt tijd voor uittrekken. We hebben de vakantie heerlijk afgesloten en zijn vandaag naar het bijbelfestival geweest. Echt een dagje uit. Van tevoren heb ik een programma uitgestippeld van wat we graag wilden doen en dat was maar goed ook. Zo zijn Jens en Marnix vandaag de dag begonnen bij de zandtovenaar en Yinthe en ik bij Elly en Rikkert. Wat heerlijk, ging ik vroeger zelf als meisje graag naar hun concerten, nu ging ik met mijn eigen meisje. Wat heeft ze genoten en goed meegezongen. Ze vond het wel erg jammer dat Elly niet het liedje Edje Eipetje zong. Vanmiddag zijn we samen naar kliederkerk geweest en hebben de middag afgesloten met een familievoorstelling over Jona. Het was echt een topdag!

nadeel van lang zijn:

Dat als je gewoon  met Yinthe even naar de schoenen- en verfwinkel gaat, die arme meid tot 2x keer toe de vraag krijgt of ze niet naar school hoeft vandaag.
Nee, mevrouw, nee meneer, dat duurt nog een half jaar.
Tot aan de zomer ging het goed, maar ineens is het voorbij en wil ze ook zo graag naar school. Ze kan niet wachten tot ze weer naar de peuterspeelzaal mag. Nog een half jaartje.
En ja als je schoenmaat 28 hebt en steeds meer kleding in maatje 116 krijgt (wat toch eigenlijk bij een 5 jarige hoort) en dan ook nog eens een enorme bos met haat hebben dan neem ik het deze mensen niet kwalijk dat ze Yinthe al als een kleutertje zien.

Jens is dolblij....

... met zijn nieuwe kamer.

Boven het rolgordijn komen nog platen om die bovenste ramen te bedekken, dat loopt ook nog eens schuin, waardoor raambekleding niet te vinden is. 

Laat nu net vandaag de postbode ook nog eens een verrassing brengen, een wereldkaart van dieren.

lang leve de action!

Heerlijk zo'n winkel, waar je ineens tegen een lamineerapparaat aan loopt. Voor een tientje... Kunnen we vast vaker gebruiken. Ook leuk voor bij de kijktafel, om spelletjes mee te maken, etc. Inmiddels zit Yinthe al heerlijk te kleien.

En achter de bank wordt druk geschilderd (vandaar dat alles een beetje opgepropt staat). Een plaat om voor Jens zijn bovenramen te hangen. Zijn kamer is nu echt bijna klaar.

pleegzorggesprek

Heerlijk, vandaag heeft Jens een studiedag. Dus weer eens lekker rustig aan doen, uitgebreid in bad. Maar niet al te lang, want vanmorgen kwam een meneer van pleegzorg. De kids waren benieuwd naar deze meneer, stiekem hoopte Yinthe dat hij alvast een kindje mee zou nemen. Nou, dat gebeurt echt niet, heb ik gelijk gezegd. De kids hebben tijdens het gesprek zich als 2 voorbeeldige kinderen gedragen, zodat Marnix en ik een prima gesprek hadden. Ik merk dat ook Jens en Yinthe er wel iets voor over hebben. Normaal komen ze met allerlei vragen of zeuren ze wat af. Jens heeft echt de hele tijd uitstekend gespeeld. Hij beseft dat dit even belangrijk is. Yinthe wilde graag bij ons zitten en heeft ondertussen in haar eentje wel 5 puzzels gemaakt, zonder dat we ook maar hoefden te helpen. Voorzichtig stelde ze me ondertussen de vraag, is deze meneer van pleegzorg?

Zondag na kerktijd sprak Marnix even met een gezin uit onze kerk, die ook langdurige pleegzorg bieden aan een tweeling. Jens vindt het erg vervelend als pappa na kerktijd zolang zit te kletsen. Ik fietste alvast met de kids naar huis en hij zegt: "Ik snap wel hoor dat pappa zo lang praat, het gaat natuurlijk over pleegzorg."

We hebben een prettig gesprek gehad. Volgende maand hebben we 3 groepsavonden waarin we te horen krijgen hoe de regelgeving e.d. gaat. Wat alle medewerkers doen, etc. Een avond waarin pleegouders vertellen over hoe zij pleegzorg ervaren, hoe het gaat, e.d. Daarna hebben we nog een afsluitend gesprek en wordt er een rapport gemaakt van ons gezin. Dit allemaal volgende maand. Het gaat best snel, maar we zijn er wel klaar voor.

bijna klaar....

Helemaal hoog in de nok van ons huis is Jens zijn slaapplek bijna klaar. Het is ineens snel gegaan, maar soms hebben vrouwen toch ook wel inzicht. Marnix zat druk na te denken om een soort van bedbak te maken voor Jens, zodat het matras niet op de vloer ligt. Totdat ik vrijdag op een goed idee kwam. Waarom koop je niet gewoon een bedframe bij de Ikea en zaag je de poten er grotendeels vanaf. Al met al een veel eenvoudigere, nettere en ook nog goedkopere oplossing. Ik verraste Jens vandaag nog met een leuke kussen en toen wilde hij toch echt graag in zijn nieuwe bed slapen. Op deze foto is moeilijk te zien hoe het er nu eigenlijk uitziet, maar als straks alles klaar is maak ik wel meer foto's.
En ach, laten we eens gek doen. Ga er toch lekker slapen. Er hangt nog niets voor de ramen, maar aangezien het toch ook wel een klein beetje spannend is, vindt hij dat extra licht niet erg. Sterker nog hij wilde met lamp aan slapen. Die heb ik net maar even uitgedaan..... hij slaapt inmiddels toch al als een roosje. En Yinthe, ja die slaapt onder haar nieuwe dekens op Jens zijn oude bed....

ik zegen jou

We zijn inmiddels gewend om Yinthe elke avond te zegenen met een zegenliedje. Ze gaat dan lekker liggen en we zingen voor haar, de zegen van God....
Bij Jens kon ik nog niet een manier bedenken. Het is niet iets wat wij echt gewend zijn. De handen opleggen en gaan zegenen. Ongeveer 2 weken geleden wilde hij ook zo graag dat wij het zegenliedje ook voor hem gingen zingen. Ik vroeg aan hem of hij het leuk zou vinden om een 'eigen' zegenliedje te hebben. Daar begon hij van te stralen. Dus elke avond zingen we voor hem dit zegenliedje. Ik leg mijn hand op zijn hoofd en zing voor hem dit lied:

dat ga ik ook maken....

Vanmorgen bracht ik Yinthe naar school. Ik zag bij de kleitafel iets liggen en dacht meteen, dat ga ik ook maken. Een silhouet van een gezicht en op de achterkant een heel lijf en dat alles gelamineerd. Yinthe ging gelijk aan de slag en ik ging weer naar huis. Deze foto kreeg ik net binnen via de mail. Wat is ze heerlijk bezig geweest. Nu hopen dat Marnix zo'n lamineerapparaat op kantoor heeft staan. Vroeger was het altijd: "Pap, kun je voor mij even dit lamineren, kopiëren, inbinden".... maar helaas de afstand Amersfoort-Hardenberg is een beetje groot.
Ik ga mijn meisje maar weer eens ophalen en naar haar vrolijke verhalen luisteren.

een paar weken proefdraaien

 Marnix: "Jens, ik heb een mail over atletiek:"
Jens juicht en schreeuwt en heeft tranen van blijdschap in zijn ogen. Wat een heerlijk puur joch is het toch ook. Hij mag in de maand oktober, 2 weken proefdraaien bij atletiek en als hem dit bevalt dan mag hij op atletiek. We hoorden van een lange wachtlijst, maar gelukkig hebben we hem op tijd opgegeven. Maandag over 2 weken mag hij beginnen met zijn eerste zaaltraining en zaterdags bostraining. Dan een weekje herfstvakantie en daarna dus nog een weekje proefdraaien. Hij kan het goed gebruiken. Ik merk dat hij in groep 3 zit en niet zoveel meer buiten speelt en hij heeft ook geen zwemles meer. Hij is veel beweeglijker dan anders. Laatst heb ik hem maar even een opdracht gegeven om iets bij iemand op te halen en hij moest er rennend naar toe. Dat hielp... Jens is reuzeblij en wil gelijk zijn atletiekoutfit kopen.... nou laten we eerst maar eens kijken en even je gymkleren van school meenemen.

Rens Kroes

Dankzij de allerhande (magazine van de ah) heb ik Rens Kroes ontdekt. Ik zag in de allerhande granola staan en heb dit maar eens gemaakt. Ik kon niet zo snel boekweitvlokken vinden en heb gewoon gekozen voor een vlokkenmix van 7 granen. Het hele huis rook zo lekker. Al met al zijn superfoods wel prijzig, maar als ik het gewoon afwissel met mijn havermoutontbijtje dan is het best te doen. En Marnix, die kan er eigenlijk niet van af blijven.... Nu alleen nog een grotere weckpot kopen. Ik heb ook haar site eens bekeken en daar zaten leuke recepten bij en best makkelijk te maken. Inmiddels staat de chillbread in de oven. Heb we dit weekend een heerlijk broodje tijdens de lunch.

Gado Gado salade

Vandaag hadden we met onze wijk van de kerk een lunch. Op de boerderij tegenover ons. Vrijdag bij het boodschappen doen kwam ik een wijkgenootje al tegen en ze vroeg aan me wat ga jij maken? Ik zat nog met een halve rode kool, want we hadden net een overheerlijke gado gado salade gegeten. Maar ja, dat is niet zo'n gangbare salade. Ik vertelde aan haar de ingrediënten, rode kool, wortel, paprika, kip, kommer, pindasaus. Haar reactie: Pindasaus?
Ja, en daardoor lijkt de salade wat bruin, maar het is zo lekker. Nou, zegt ze ik vind het juist leuk om iets nieuws te proberen. Dus heb toch maar de gok genomen en opnieuw deze overheerlijke gado-gado-salade gemaakt. En wat een positieve reacties kreeg ik daarop. Dus de moeite om deze salade ook eens te maken (en dan wel zelf de pindasaus maken hoor, dat is zoveel lekkerder dan kant en klare). En mocht je ook eens een lunch hebben en je moet een salade mee, deze gooit hoge ogen....

Kinderpraat van Yinthe

Wij zitten aan tafel en vertel aan Jens dat Yinthe haar vriendinnetje een broertje krijgt.
Ik vertel dat als Yinthe haar vriendinnetje een jongetje was geweest dat ze dan Siem zou heten.
En als Yinthe een jongetje was geweest hoe zou hij dan heten vraag ik: Ook Siem (God (ver)hoort) zegt Jens.
Yinthe wil zich ook graag in het gesprek mengen en vraagt:
         Als Jens dan een jongetje was geweest?

samenleesbijbel

Dinsdag kwam hij uit, de samenleesbijbel. Hij lag voor mij 's avonds al netjes klaar. Dit is echt een bijbel waar ik heel erg enthousiast over ben. Wat mij zo enorm aanspreekt aan deze Bijbel is dat het tussen een kinderbijbel en een gewone bijbel inzit.
Het is de bijbel in gewone taal, maar dan aangevuld met plaatjes, weetjes, spelletjes e.d. Zo zien de pagina's er dan uit:

In de omschrijving staat dat het voor kinderen van 8-12 jaar is, maar in ons gezin is het ook prima te gebruiken. In 3 routes ga je de bijbel door. Wij zijn begonnen met de eenvoudigste route, die begint bij de geschiedenis van Abraham. Laat Jens nu toevallig net dat op school ook behandelen.

We zijn bij stap 2 en zijn toe aan de geschiedenis dat Abram Lot een stuk land laat kiezen. Vooraf aan het verhaal zit een spelletje. Leg een paar aantrekkelijke en niet aantrekkelijke voorwerpen op tafel en laat iemand daar wat uit kiezen. Ik heb een snoepje, een euro, een theelepel en een afwasborstel neergelegd. Ik zei tegen Yinthe, kies 2 dingen en dat mag je hebben. Yinthe koos voor het leukste, snoep en een euro. Jens die zette het me toch op een brullen.... We lazen het verhaal (ik kreeg Jens uiteindelijk rustig door hem ook maar een snoepje te geven...) en spraken hier met elkaar over door. Het was erg mooi, want Jens voelde echt hoe het is als een ander eerst mag kiezen en waarom koos Abram zelf niet als eerst... 

En dan nog het grote verschil met een gewone kinderbijbel. Jens die zei tegen mij: Nu wordt het spannend hoor, want Lot wordt gevangengenomen. Dat verhaal kon ik me niet zo snel meer uit de kinderbijbels herinneren, wel dat hij moest vluchten uit Sodom en Gomorra. Nou, zeg ik nog, dat weet ik niet of dat wel zo is. Ik sla de bladzijde om en zie Genesis 14 met als kopje, Lot wordt gevangengenomen. Toch handig dat het dus een gewone bijbel is en je meteen alles bij de hand hebt. 

Dus vaders, moeders, opa's en oma's. Dit is echt een bijbel die de moeite waard is om in huis te hebben. Morgen ga ik hem promoten tijdens een sport-en speldag van de kerk. Een gedeelte van de opbrengst gaat naar het nieuwe kerkgebouw.