Leviticus 17:11

"Want het bloed is de levenskracht van een levend wezen."
Gisteren mocht ik met de tieners van groep 6,7 en 8 hierover doorpraten. Degene die het eigenlijk zou doen was ziek geworden en ik dacht ik doe het wel, want zeg nu zelf ik ben immers een levend getuigenis. Ik weet als geen ander dat je toch echt bloed nodig hebt om te kunnen leven. Gelukkig bestaan er bloeddonoren anders had ik dit nu niet meer kunnen tikken. Ik mocht dus doorpraten over dit gedeelte uit de bijbel. Best luguber over dat slachten van dieren enzo en al dat bloed dat je bij de ontmoetingstent moest brengen en later netjes via de grond moest weg laten stromen. Bloed mocht je absoluut niet eten. En hoe zit dat dan met bloedworst, vroeg iemand? Ik zag dat ronde stuk vlees met die witte stukjes erin weer helemaal voor me. We aten dat vroeger met suiker, geen idee meer bij welk gerecht. Ik zie het eigenlijk nooit in de supermarkt liggen, maar misschien kijk ik wel verkeerd. Ik vind het er ook niet echt smakelijk uitzien. Heerlijk die vragen, maar weet ik veel...
Via het oude testament kwamen we erachter dat bloed toch echt leven geeft. Denk aan het bloed van Jezus. We hebben een aantal teksten uit het NT behandeld, het vergeeft zonden, het geeft leven, het verlost ons....
Het was een gezellig lesje met 7 meiden.

geloofsopvoeding

Vaak denk ik er over na. Wat kan ik de kinderen meegeven of vertellen. Ik maak kijktafels, lees uit de kinderbijbel, dagboekjes etc. Maar het mooist zijn de gesprekjes die je eigenlijk niet verwacht en zomaar op je pad komen. Zo ook vanmorgen.
Vorige week heb ik een nieuwe afspeellijst gemaakt op spotify met allerlei kinderliedjes rondom de lijdenstijd en de opstanding. Yinthe gaf aan dat ze één nummer heel eng vond. Dat was het lied Golgotha. Ik heb haar toen uitgelegd dat het daar ook niet zo leuk was. Jezus werd aan het kruis gehangen en stierf daar.
Vanmorgen tijdens het poetsen draai ik weer deze afspeellijst. We komen bij het desbetreffende nummer. Yinthe zegt:"Ik vind dit eng, maar ik weet het verhaal. Jezus ging aan het kruis, Zijn handen werden vastgemaakt en Hij ging dood." Ik zeg tegen haar dat dat klopt. Jezus deed dit omdat wij zoveel verkeerde dingen doen, maar na 3 dagen was Hij weer.... Yinthe weet het niet. Ik zeg na 3 dagen was Hij weer opgestaan en was Hij weer levend.
Er volgen nog heel wat liedjes en we komen bij het liedje "Weet je dat de lente komt". Ik poets en zing vrolijk mee. "Weet je wel dat Jezus leeft, Jezus leeft, Jezus leeft. Weet je wel dat Jezus leeft. Hij is opgestaan. Ze hadden Hem gekruisigd en in een graf gedaan, maar na 3 donkre dagen is Hij weer opgesta-aan."
Ineens onderbreekt Yinthe me: "Mamma, je hebt gelijk!"

"Mam, wat zal ik doen...?"

Een vraag die ik regelmatig hoor. Ik wil eigenlijk dat ze zelf iets bedenken. Lukt dat niet, dan geef ik een heel rijtje mogelijkheden waaruit ze toch moeten kiezen. En soms... geef ik gewoon een dom antwoord terug.
Yinthe:"Mam, wat zal ik doen?"
Ik: "Uit je neus eten."
Yinthe: "Nee, dat gaat niet, die is al leeg."

haha, zo adrem als zij soms kan zijn.

ik vint je leuk...

'Jens is creatief, heeft een goede werkhouding en ligt goed in de groep'. Dat werd tegen ons gezegd door de juf. Het gaat goed met die zoon van ons. Hij kan goed leren, maar nog mooier is het dat hij goed in de groep ligt. Dan is school tenminste ook echt leuk.
En dan is het valentijnsdag geweest. Ik breng mijn knul naar school en vriendinnetje Senna komt naar ons toe. 'Ik zag dat iemand een kaartje in je laadje stopte, maar hij was niet van mij.' Na school loopt hij al blozend met zijn kaartje naar huis. Hij heeft hem nog niet open gemaakt. Ik mag hem zien. Ik vint je leuk, ik vint je leuk omdat je zo gezelleg bent en lief, lievs....
Daar ging hij letterlijk van stralen en terecht...
Tja, van wie zou dat kaartje nu zijn. Jens weet het niet. Ik knuffel Jens eens flink en zeg: 'Nog niet gaan trouwen hoor, ik wil dat je nog een hele poos bij mij blijft wonen.'
En ik, ik weet inmiddels van wie het kaartje is en ben benieuwd of hij er zelf ook al is achter gekomen.

40 dagen tijd

Het duurt nog een week, maar met een druk weekend voor de boeg ben ik alvast begonnen met wat voorbereidingen. Zo hebben we de kalender van tear met daarbij een gezinschriftje al in huis.
Vandaag heb ik een gebedenpot gemaakt. Veertig dagen lang mogen de kinderen daar een briefje uit pakken waar een gebedspunt op staat. zie deze site.
Natuurlijk wil ik ook wel weer graag iets met kijktafels gaan doen. Ik heb wat leuks gevonden op de site www.geloventhuis.nl. Klik hier. Tjonge, helemaal uitgewerkt met elke week een gedichtje. Ik hoef dus niks zelf te bedenken.