geocaching

Dit weekend kregen we een appje van Henk. "Ik ga geocaching doen, dat is ook wel wat voor jullie." Ik wist dat mensen bij ons uit de kerk dit ook wel eens deden en ik dacht laat ik me er eens in verdiepen. Dat verdiepen valt reuze mee. Via www.geocaching.com maak je een account aan, je download een app op je mobiel en je kunt van start gaan. Jens leek dit inderdaad wel wat en zo gingen we gistermiddag op de fiets, de polder in, op zoek naar onze eerste schat. Jens had geen fiets, maar hij kon op de space scooter mee (wel zere benen na die tijd....). Op ongeveer de plek van bestemming zetten we de fiets aan de kant en gingen zoeken. We kregen ook een aanwijzing, kastanjeboom. Vreemd, ik kan in de polder toch echt nergens een kastanjeboom zien of moeten we toch bij de grote weg zijn. Maar nee, de gps gaf duidelijk aan dat we goed zaten. Na een paar keer al speurend heen en weer te zijn gelopen viel ons oog op een richtingaanwijzer. Deze wees de weg naar restaurant de kastanjeboom. Ik zei tegen Jens dat als hij daar niet zou liggen, ik het echt niet meer zou weten. En ja hoor, in het bord, zat een zakje met een rolletje. We konden dit open draaien en onze loggegevens opschrijven. Ook op de app kun je aangeven dat je de schat gevonden hebt en het schatje verandert dan in een smiley. Vanmiddag wilde Jens een wat grotere schat vinden. In Hoevelaken moest hij te vinden zijn. Jens zijn fiets was weer gemaakt en we hebben weer een heerlijk fietstochtje gemaakt. Ik was alleen zo dom om niet de schat 'huize Hoevelaken' aan te vinken, maar ik had echt het huis aangevinkt. We snapten er niks van, want al speurend kwamen we steeds midden in het huis uit (wat dus achteraf gezien ook klopte). Die schat doen we nog een keertje over. De tweede schat waar we naar op zoek wilden gaan lag er vlakbij. We hadden het juiste punt gevonden, maar zagen de schat niet. Thuis kijk ik nog even op de laptop en ontdek dat we de schat wel degelijk gezien hebben. Het was iets wat hoog aan een vogelhuisje hing. We dachten, dat kan het vast niet zijn, dat is te hoog. Wat blijkt nu, waarschijnlijk zit er een touwtje aan en kun je het naar beneden laten halen, een soort katrol. Dus ook die moet even overnieuw. Op zo'n heerlijke dag is dat echt geen straf. Jens vindt geocaching geweldig. Het is overigens ook erg leerzaam. Hij heeft mijn mobiel in de hand en kijkt hoeveel meters we nog bij de schat verwijdert zijn en hij houdt in de gaten of de meters minder worden en niet meer.