pappa is er wel!

Gisteren is Marnix vertrokken naar de Weissensee. Morgen hoopt hij daar de 200 km. te schaatsen. Of het lukt... aan het begin van de week was hij wat grieperig. Hij rijdt met iemand anders mee, dus wij hebben zijn auto tot onze beschikking.
Ik haal Yinthe op van de peuterwerkplaats en zij vraagt of pappa er al is. Nee, die is er niet, zeg ik. Nog steeds niet? En dan ziet ze deze op de oprit staan...

Pappa is er wel! Zelfs ik dacht vanmorgen ineens. Och, Marnix is ook al weer thuis... o ja, die zit in Oostenrijk. Niet veel later komt Jens uit school. Ik doen snel de deur voor hem open en het eerste wat hij zegt: "Pappa, is weer!"

dammen

Heerlijk, kinderen die groot worden. Zo ook Jens. Hij is niet zo taalgevoelig, dus taalgrapjes bijvoorbeeld is niet zijn ding. Maar toch... vanmorgen. Is Yinthe een peuter? Ja, zeg ik. Jens: Dan peutert ze de hele dag in haar neus. En hij ligt slap van het lachen om zijn eigen grap.

Bij groter worden horen ook steeds andere gezelschapsspelletjes. "Mam, Lucas heeft me op school dammen geleerd. Zullen we vanmiddag gaan dammen?" "O, leuk, zeg ik dammen, dat gaan we doen. Ik denk dat we dat wel hebben." In de spelletjeskast heb ik het gevonden. Gelukkig zitten er spelregels bij.... dammen, ik zou nl. niet meer weten wanneer ik dat voor het laatst gedaan heb. Het enige wat ik er nog van weet is 'wit begint en zwart die wint.'

taart!

Ik heb vandaag heel wat tijd in de keuken doorgebracht. Marnix mag morgen 38 kaarsjes uitblazen en daar hoort natuurlijk taart bij. Pakte ik vorig jaar nog gerust een pak van dr. Oetker of Koopmans, tegenwoordig probeer zoveel mogelijk pakjes en zakjes te mijden en heb dus nu een mooie gelegenheid om eens een appeltaart en een kwarktaart te maken, net even wat anders. De kwarktaart is zelfs glutenvrij geworden en bijna suikervrij. Ik moest 2 eetlepels abrokozenjam gebruiken en die had ik niet suikervrij... Een bodem van dadel, cashewnoten en kokos. Het zag er goed uit, ben benieuwd hoe het smaakt... Terwijl ik druk bezig was met de appeltaart kwam de buuf binnen of ik met haar meewilde naar Veenendaal, naar de taartenwinkel. Twan is volgende week jarig en Jens over een kleine 3 weken, dus leuk... Die taart van Jens is natuurlijk wel weer even een klus, Hij wil namelijk een super 4 taart. Dit is een tekenfilm op telekids waar hij graag naar kijkt.
Ach, Marnix zit straks 4 dagen in Oostenrijk, heb ik 's avonds alle rust om super 4 te maken.

je suis!

Dat was wat deze week in Parijs. Vrijheid van meningsuiting, maar ja gaan we soms ook niet te ver...

Galaten 5:13-15
Broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn (vrijheid van meningsuiting). Misbruik die vrijheid (satire) niet om uw eigen verlangens te bevredigen, maar dien elkaar in liefde, want de hele wet is vervuld in één uitspraak: Heb uw naaste lief als uzelf, 'Maar wanneer u elkaar aanvliegt (satire), pas dan maar op dat u niet door elkaar wordt verslonden.

Wat werd zo de wet mooi gezegd vanmorgen in de dienst door onze broeder David Heek. Op facebook schreef hij het volgende:
Ik: "God, hoe noemt u zichzelf deze roerige dagen?'
God: 'Gewoon, zoals altijd.'
Ik: 'Hoe dan?'
God: 'Je suis.'

Spelen maar!

De potjes zijn opgeruimd, de brilverkleiners kunnen de kast weer in en ook de luieremmer heeft na bijna 6 jaar zijn dienst erop zitten. Geen luiers meer nodig. Yinthe is dag en nacht zindelijk en is ook over haar poepangst heen! En nog beter... ik heb mijn meisje weer. Ze is leuk, vrolijk en ze speelt weer. Hele verhalen worden er gehouden, boekjes worden hardop door haar gelezen. Ze sleept met van alles en nog wat. Is ineens dol op verkleden. Ze maakte haar eigen hoekje achter mijn gordijnen en daar mocht dan ook niemand komen. Om mijn gordijnen maar een beetje van een ondergang te beschermen hebben we vandaag maar even samen een hutje gebouwd. Van al dat gespeel wordt ze wel moe, maar 's middags naar bed is voor baby's.... ze mag 's middags even op de bank tot rust komen met de plettet (tablet). En 's nachts... we zitten in de nachtmerriefase. Vannacht hoorde ik haar ook weer. "Nee, nee, je mag me niet opeten!" Ach, ook deze fase gaat wel weer over.

hogerop

De jongens mogen niet meer bij de paddenpoel komen, dus er moet iets nieuws bedacht worden. Ze zoeken het dit keer hogerop... Het is nog iets waar je als moeder buikpijn van krijgt als je er naar kijkt, dus dat doe ik dan ook maar niet te lang.

het letterwinkeltje

Wat een topdag had Jens gisteren. Hij telde de dagen af dat hij weer naar school kon gaan. Hij verveelde zich absoluut niet in de vakantie, maar hij wil graag van alles leren. Blij kwam hij uit school en vertelde van alles. Ook om kwart over 3 had ik een vrolijk babbelend jongetje naast me. "Mam, je moet iets vragen." "eehhh, wat moet ik je vragen?" Maaammm, je moet me iets vragen, wat je altijd vraagt." Och, lieve help, vraag ik altijd wat. Ik heb werkelijk waar geen idee. "Mam, je moet vragen of ik nog iets geleerd heb vandaag." O, ja. "Zeg, Jens, heb je nog iets geleerd vandaag?" "Ja, 2015 heeft 12 dagen." "Nou, ik denk dat je 12 maanden bedoelt." 's Avonds zit ik met hem in de auto op weg naar zwemles. "mam, weet je dat er ook blokletters bestaan. die zien er een beetje gek uit." Het thema bij Jens in de klas is het letterwinkeltje. Juf had het niet beter kunnen bedenken, want Jens is dol op letters en probeert steeds meer woorden te lezen.
Ik breng Jens naar bed en lees nog even voor. Het gaat over trakteren. Ook de dagen tot aan zijn verjaardag telt hij graag af. Samen brainstormen we alvast wat over zijn traktatie. We vinden dat het wel iets met letters mag zijn. "Jens, weet je wat. Het was een lange dag. Ga nu eerst maar lekker slapen. Ik kijk wel op de computer of ik iets leuks kan vinden."
Ik vind nog koekuitstekers van letters. Het zijn wel hele kleine, dus we moeten het even testen. Elk kind een zakje met de eerste letter van hun naam, 6 kleine koekjes in een zakje (want Jens wordt immers 6 jaar).
Ik wordt helemaal enthousiast van dit blije mannetje en heb er ineens ook heel veel zin in....

jongensstreken

Twan (de buurjongen van bijna 8) en Jens (bijna 6) zijn echte vrienden. Dag in dag uit, spelen ze met elkaar. Anouk, die 5 is komt dan vaak met Yinthe spelen. Heel gezellig, maar soms iets te gezellig. Aangezien het gisteren mooi weer was heb ik ze lekker naar buiten gestuurd (Yinthe hadden we lekker bij ons gehouden). Marnix en ik waren even op zolder bezig en daar zegen we ze. Ze kwamen bij de paddenpoel vandaan. Anouk, keek niet echt vrolijk en was blijkbaar gevallen. Toch niet in het water... we deden maar even een raampje open om ze maar eens af te luisteren. Gelukkig niet in het water gevallen. Een tijdje later komen de twee vrienden bij ons. Ze zijn zat van het buiten spelen en willen naar binnen. OK, boven dan, zeggen we nog. Jens wil net naar boven gaan als mijn oog valt op zijn broek. "Eh, Jens hoe komt je broek zo nat". "Gestampt in de plas". "Welke plas dan?" (Het is droog buiten) En dan blijft het verdacht lang stil. Twan wil wel voor hem praten, maar nee dat laten we niet gebeuren. Ik kijk ook maar eens naar de schoenen van Twan en zijn broek. Nog natter. Hup naar huis. En dan vertelt Jens dat ze bij de paddenpoel zijn geweest en gekeken hebben hoe diep het was en dat hij een beetje was uitgegleden. Marnix neemt hem mee naar de paddenpoel en met een lange stok laat hij zien hoe diep het is. Ja en dan komt Jens tot de conclusie dat hij er helemaal niet kan staan. Daar schrok hij toch wel van. Hij gaat er voorlopig niet meer naar toe. Maar ach, zulk soort streken horen er wel een beetje bij en stiekem lachen we erom, er is gelukkig niks ergs gebeurd. En dat ze zat waren van het buiten spelen dat snap ik wel. Jens zijn sokken waren doorweekt. Hij heeft water uit zijn laars moeten laten lopen. Reken er maar op, dat het goed koud was aan zijn voeten.
's Avonds breng ik hem naar bed en dan bespreken we altijd even samen waar we voor zullen gaan bidden. Jens doet dan altijd een gedeelte van het gebed en vervolgens sluit ik af. Hij weet niks. Ik zeg tegen hem dat het misschien goed is om God te danken dat er niks ergs gebeurd is bij de paddenpoel. Maar nee, dat wil hij niet, haha.