in mijn rol...

1e kerstdag, ik kijk er nu al naar uit. Ik mag weer het kindmoment verzorgen in de dienst. Dus vandaag onder het strijken bereid ik de presentatie even voor.... dit deed ik vroeger al als ik een spreekbeurt moest houden, gewoon even hardop oefenen.
En daarna mag ik ook nog eens bij de kinderbijbelclub een verhaal vertellen over vadertje panov, een russisch kerstverhaal. Terwijl iedereen op bed ligt en Marnix lekker aan het schaatsen is gaan we dus opnieuw hardop oefenen. Ik heb nu al zin in kerst. Ik kan altijd wel genieten van een groep kinderen, die aandachtig zitten te luisteren, dan ben ik helemaal in mijn nopjes.

schepping/evolutie

Gisteravond heb ik samen met Jens het boek 'het geheime logboek van topnerd Tycho' uitgelezen. We eindigden met een bijbelstudie over genesis 1 en genesis 2. We moesten verschillen gaan zoeken.
Al lezend zei Jens al tegen me... dat klopt niet. En inderdaad de volgorde van de schepping is in genesis 1 echt anders dan in genesis 2. Daar heb ik eigenlijk nog nooit zo op gelet. 's Avonds kwam hij met pijn uit zijn bed. Er lag nog een bijbel van mij op tafel, want ik had even heerlijk geknutseld in mijn bijbel. Jens vroeg: 'Hoe staat het nu in de Bijbel'? Ik heb genesis 1 en genesis 2 nog eens met hem gelezen. Voor beiden een ware ontdekking. Wel leuk hoor als je kind ineens vraagt of je uit de Bijbel wil lezen...
Ook hebben we deze week samen naar een lezing gekeken van Freek Vonk (Jens zijn favoriet) over evolutie. Zeer interessant, we hebben er veel van geleerd.
De laatste zinnen in het boek raakten me wel. Nu ben ik al snel aan het janken bij boeken... dus ik deed weer mijn best om het droog te houden.

Hoe indrukwekkend is Gods grootsheid, Nog grootser dan het heelal.
En toch is God zo dichtbij en kan ik fluisterend tegen Hem zeggen "Dank U Heer, dat U dit alles gemaakt hebt."

Cadeautjes

 
Pakjesavond zit er weer op. Weken wordt er naar uitgekeken... wat zullen we krijgen. Ik heb dinsdag, de dag na pakjesavond, vriendjes en vriendinnetjes geweerd. Ga eerst lekker zelf maar even met de gekregen cadeau's spelen. En dat is goed gelukt...
Yinthe is druk met pop Sally, met aquabeads, met haar topmodelboekjes, kralen. Ze gaat van het één naar het ander.
Jens niet... Hij heeft bedacht om die dag te beginnen om een raceauto van technisch lego in elkaar te gaan zetten. Ruim 4 uur lang is hij er mee bezig geweest... wat een concentratie heeft die jongen toch. Hij heeft hem nagenoeg helemaal zelf gemaakt. Op 2 dingen na, die kon hij er niet goed in krijgen... en zelfs mij lukte het maar amper.
Heerlijk om de kinderen zo te zien genieten.

kruispunt

Via Facebook volg ik een aantal weken een bijbelstudie challenge. Twee weken gleden boog ik me over een tekst uit Jesaja 60. Over kruispunten in je leven. Ik schrok een beetje van deze tekst, want dit was precies hoe ik me voelde. De tekst die ik op maandag 21 november las sloeg echt op mij. We staan op de lijst voor pleegzorg, maar tot nu toe hebben we nog nog geen pleegkindje gehad. Ik heb ingevallen op school, wat eigenlijk best leuk was. Ik werd gevraagd voor een uurtje als onderwijsassistent. Ik had 's Avonds met Marnix en gesprek hierover. Wat moet ik nu? Hoe lang moet ik wachten op een pleegkindje. Je kunt toch ook niet bidden voor een pleegkindje, dat zou eigenlijk wel wreed zijn. Maar als ik ga voor een baan, dan ga ik er ook voor en wil ik wel van de lijst voor pleegzorg af. Voor mij voelt en/en niet goed. Ik ben altijd thuis geweest voor mijn eigen kinderen en wil dit dan ook doen voor een pleegkindje.
Marnix opperde als je dan eens een tijdelijke baan zou nemen, misschien helpt dat in je beslissing.
Dinsdag 22 november. Ik ga verder met mijn challenge en de opdracht is om een brief te schrijven aan God over deze tekst. Sta je op een kruispunt, leg dit dan aan God voor. Ik zie diezelfde dag een vacature voor 3 ochtenden in Nijkerk en stuur deze naar Marnix door. Die brief schrijf ik even in mijn hoofd. 's Middags heb ik tijd over en ga adventshuisjes knutselen. Heerlijk, die vrije tijd... maar soms voelt het zo nutteloos. Ik word er een beetje down van. Die baan... ik denk er veel over na die dag.... maar ik krijg nog niet echt dat halleluja-gevoel. Dat maakt me misschien nog somberder. Ik bid tot God...Welke weg moet ik nu gaan? Ik ga die middag thee drinken bij een vriendinnetje van Yinthe.
Als ik weer thuis kom zie ik dat ik ben gebeld door Marnix... heel vreemd, want die belt me nooit. Ik bel hem terug.... Marnix: Ik heb je gebeld, gemaild, geappt.... Oeps, sorry, ik was aan het theedrinken en had geen telefoon mee.
En dan hoor ik het verhaal... We zijn gebeld door de Rading (pleegzorgorganisatie) met de vraag of we diezelfde avond nog een baby van 3 maanden in ons huis kunnen opnemen.
Wow, ik ben er helemaal stil van... dit is wel een heel snel antwoord van God. Inmiddels zijn we 2 weken verder en ben blij met de weg die ik mocht gaan. We genieten allemaal enorm van dit pleegkindje en ben blij en dankbaar dat ik dit mensje mag helpen. Ook ben ik blij dat ik die bewuste dinsdagmiddag lekker de tijd had genomen om die adventshuisjes te maken, want de rest van de week kwam ik er niet meer aan toe....