times flies!

Ik keek eens op mijn weblog en we zijn gewoon al weer meer dan een maand verder.
We hebben de verjaardag van Jens al weer een tijd achter de rug en we zullen ons zo langzamerhand druk gaan maken om de verjaardag van onze meid, 5 jaar wordt ze al weer!
Jens en Yinthe zijn alvast begonnen met het maken van een slinger, ze hebben nog een week of 4. Dat wordt of een hele hele hele lange slinger of er wordt vanaf morgen al niet meer naar omgekeken.

Een maand niet geblogd. Een maand waarin ik 's avonds op de bank plofte en gewoon maar eens lekker de tv aan deed (lang leve ziggo on demand, waarbij ik elke avond gewoon een aflevering van een leuke serie kijk) en het liefst rond 9 uur mijn bed alvast maar op zocht.
Tegelijk ook een maand waarin we ons pleegkindje steeds beter leren kennen en het eigenlijk best goed gaat. Maar tegelijkertijd vraagt het vooral ook geestelijk veel van je. We krijgen een cursus met video interactie begeleiding, er is weer een rechtszitting geweest en het komende half jaar zal intensief worden in de hoop dat dit meisje weer kan opgroeien bij haar eigen ouders.

Het is ook een maand waarin ik aan het bezinnen ben op kerkelijk gebied. Ook hierin ben ik moe. Ik zou zo graag willen zien dat er meer aandacht is voor kinderen en gezinnen. Ik heb nog zoveel ideeën, verlangens, maar loop er steeds tegen aan dat de mensen in mijn kerk dit niet willen of zich er in ieder geval niet voor willen inzetten. Al 7 jaar trek ik deze kar, maar als je steeds alles zo'n beetje in je eentje moet gaan doen dan is het wel een keertje klaar. Dus deze week heb ik aangegeven dat ik er mee ga stoppen. Wat een opluchting, maar ook verdrietig. Zoals het nu lijkt houdt het kinderwerk voor Jens straks op en dat omdat er geen mensen te vinden zijn die hierbij willen helpen. Jens die zo geniet van de kinderbijbelclub en met zijn leeftijdsgenootjes over de bijbel praat. Wat doen we dan als ouders? Laten we het zo of gaan we op zoek naar een kerk waar dit wel goed geregeld is? Pff, een hoop om over na te denken.

bijna 8!

Als Jens jarig is... komen er altijd veel gevoelens los. Een jaar voordat ik zwanger werd van Jens is tegen me gezegd dat kinderen krijgen voor mij niet echt weggelegd is. Want als ik dan eenmaal zwanger ben is er veel gevaar voor zowel de baby als mijzelf. En kijk nu... hij wordt al weer bijna 8! Het is toch zo bijzonder, een groot wonder, waar ik tot op de dag van vandaag enrom dankbaar voor ben.

En een geweldig kind is het. Juf schreef op zijn rapport, wat zou een klas vol Jensen die zich zo goed aan de regels houdt, betrokken is en zo'n goede werkhouding heeft zou heerlijk zijn.

Morgen mag hij alvast trakteren en zijn feestje geven. Ik was laatst aan het koken en vroeg aan Jens of hij niet even uit kon zoeken waar hij op wilde trakteren.
Jens duikt achter de laptop, zoekt zelf pinterest op en tikt vervolgens de eerste letters van trakteren in. Hij zoekt in het lijstje dat verschijnt, wat hij nodig heeft.
Hij scrollt even door de opties. 'Mam, ons thema in de klas is vogels, ik tik er ook even vogels bij'. Hij typt 'vogol', maar de computer snapt hem gelukkig. En dan vindt hij deze waterfluitjes. 'Kun je hier ook op trakteren?' 'Ja hoor, zeg ik, dat kan. Eigenlijk een heel goed idee, eens een keer geen snoep'. Heerlijk, zo'n zelfstandige jongen.
Dezelfde avond bestel ik snel deze watervogelfluitjes... Nog één nachtje slapen, het zal wel een kort nachtje worden....want Jens heeft er zin in.

Kerst leeskaart

Voor in de kerstvakantie kreeg Jens een leeskaart. Hij moest op verschillende manieren een kwartiertje lezen. Onder de kerstboom, met een kerstkransje, onder een dekentje, op de wc, etc.
Vandaag moest hij hem inleveren en hij moest nog 1 onderdeel. Als je wakker wordt.
We hebben hem deze week er al op geattendeerd dat hij niet veel kansen meer heeft. Gisteren nog aangemoedigd om als hij vandaag wakker wordt te gaan lezen.
Jens heeft een digitale wekker en mag er om 6.40 uur uit.
Ook mijn wekker ging op dat tijdstip en ik zou mee gaan douchen. Ik hoorde dat Jens wakker was en riep naar zolder: Jens als je nu verstandig bent dan ga je nog even lezen.
Jens riep terug: Ma-am, dat heb ik al gedaan, om 6.20 uur heb ik alles klaargelegd en om 6.25 uur ben ik gaan lezen.

Haha... dat heeft hij dan netjes uitgekiend...precies 15 minuten en zo kan hij toch om 6.40 uur naar beneden.

nog een maandje

En dan zijn we ineens alweer in 2017 beland. De 1e dag van dit jaar heb ik veelal in bed doorgebracht. Zo moe van alle veranderingen in ons gezin. Maar we krabbelen weer op en beseffen ineens dat over een maand Jens ook al weer jarig is. En dat betekent weer trakteren op school en een kinderfeestje organiseren. Jens is op een zondag jarig en zijn klasgenoot een dagje later. We besluiten dus om Jens zijn feestje maar op vrijdag 3 februari te gaan vieren, zodat we elkaar niet in de weg zitten. Hij mag dan ook gelijk trakteren.
Wat gaan we doen. Jens hoopt natuurlijk op ijs. Want een schaatsfeestje lijkt hem wel heel erg leuk. We wonen daarvoor ook nog eens perfect, maar het is al wel heel erg lang geleden dat we op onze sloot geschaatst hebben. Dus we zullen toch echt met iets anders moeten komen.
Mijn motto: google is je beste vriend. Ik vind iets wat uitstekend bij Jens past. Een wetenschapsfeestje. Dus momenteel doe ik allerlei ideeën op via www.expeditionchemistry.nl
Ik kan ook naar een kinderuniversiteit in Amersfoort gaan, maar ik schrik me rot van die prijzen. Nee hoor, voor mij gewoon een feestje thuis.
Jens was laatst op een zwemfeestje geweest. Hij zei tegen mij: Wij kunnen wel gewoon thuis blijven hoor. Jij kunt altijd zelf ook leuke dingen verzinnen...
Haha, wat is het toch ook een schat. Je wordt toch gewoon verlegen van zulke complimenten.