Tijd tekort!

Schreef ik de vorige keer nog tijd over, ik kan nu wel tijd tekort schrijven, want ik heb al een maand niet geblogd. Ik kreeg deze week een appje, wat een leuk rokje ben je aan het maken voor Yinthe. Och heden, dat rokje is echt al lang af en ondertussen al genoeg nieuwe dingen gehaakt.
En tegelijkertijd dacht ik: blijkbaar vinden mensen het toch leuk om verhalen te lezen.

Deze week ben ik de nieuwe cd van Sela gaan beluisteren. Lang leve spotify! Daar heb ik dus wel een tientje in de maand voor over.
Ik vertel aan Yinthe dat ik een nieuw zegenlied heb geleerd. Ik vraag haar woensdag of ik die 's avonds voor haar zal zingen als ze naar bed gaat i.p.v. haar andere zegenlied. Dat lijkt haar geweldig. Maar dan moeten we hem wel uit ons hoofd leren. Ik typ en print snel de tekst.
Terwijl ik aan het poetsen ben en Yinthe voor mij het papiertje vasthoudt oefenen we het lied. We vergeten steeds een stukje tekst en oefenen opnieuw en opnieuw en opnieuw. Inmiddels kan ook Yinthe het wel meezingen.

Het is avond, helaas we zijn het papiertje even kwijt en moeten het dus echt uit het hoofd proberen. We hebben flink geoefend en terwijl ik zing zingt Yinthe uit volle borst (dus op zijn dekkers...) mee.
Gods zegen voor jou in Jezus naam, Zijn vrede rust op jou.
Het is werkelijk waar een prachtig moment en ik doe mijn best om die brok in mijn keel tegen te houden....