een paar weken proefdraaien

 Marnix: "Jens, ik heb een mail over atletiek:"
Jens juicht en schreeuwt en heeft tranen van blijdschap in zijn ogen. Wat een heerlijk puur joch is het toch ook. Hij mag in de maand oktober, 2 weken proefdraaien bij atletiek en als hem dit bevalt dan mag hij op atletiek. We hoorden van een lange wachtlijst, maar gelukkig hebben we hem op tijd opgegeven. Maandag over 2 weken mag hij beginnen met zijn eerste zaaltraining en zaterdags bostraining. Dan een weekje herfstvakantie en daarna dus nog een weekje proefdraaien. Hij kan het goed gebruiken. Ik merk dat hij in groep 3 zit en niet zoveel meer buiten speelt en hij heeft ook geen zwemles meer. Hij is veel beweeglijker dan anders. Laatst heb ik hem maar even een opdracht gegeven om iets bij iemand op te halen en hij moest er rennend naar toe. Dat hielp... Jens is reuzeblij en wil gelijk zijn atletiekoutfit kopen.... nou laten we eerst maar eens kijken en even je gymkleren van school meenemen.

Rens Kroes

Dankzij de allerhande (magazine van de ah) heb ik Rens Kroes ontdekt. Ik zag in de allerhande granola staan en heb dit maar eens gemaakt. Ik kon niet zo snel boekweitvlokken vinden en heb gewoon gekozen voor een vlokkenmix van 7 granen. Het hele huis rook zo lekker. Al met al zijn superfoods wel prijzig, maar als ik het gewoon afwissel met mijn havermoutontbijtje dan is het best te doen. En Marnix, die kan er eigenlijk niet van af blijven.... Nu alleen nog een grotere weckpot kopen. Ik heb ook haar site eens bekeken en daar zaten leuke recepten bij en best makkelijk te maken. Inmiddels staat de chillbread in de oven. Heb we dit weekend een heerlijk broodje tijdens de lunch.

Gado Gado salade

Vandaag hadden we met onze wijk van de kerk een lunch. Op de boerderij tegenover ons. Vrijdag bij het boodschappen doen kwam ik een wijkgenootje al tegen en ze vroeg aan me wat ga jij maken? Ik zat nog met een halve rode kool, want we hadden net een overheerlijke gado gado salade gegeten. Maar ja, dat is niet zo'n gangbare salade. Ik vertelde aan haar de ingrediënten, rode kool, wortel, paprika, kip, kommer, pindasaus. Haar reactie: Pindasaus?
Ja, en daardoor lijkt de salade wat bruin, maar het is zo lekker. Nou, zegt ze ik vind het juist leuk om iets nieuws te proberen. Dus heb toch maar de gok genomen en opnieuw deze overheerlijke gado-gado-salade gemaakt. En wat een positieve reacties kreeg ik daarop. Dus de moeite om deze salade ook eens te maken (en dan wel zelf de pindasaus maken hoor, dat is zoveel lekkerder dan kant en klare). En mocht je ook eens een lunch hebben en je moet een salade mee, deze gooit hoge ogen....

Kinderpraat van Yinthe

Wij zitten aan tafel en vertel aan Jens dat Yinthe haar vriendinnetje een broertje krijgt.
Ik vertel dat als Yinthe haar vriendinnetje een jongetje was geweest dat ze dan Siem zou heten.
En als Yinthe een jongetje was geweest hoe zou hij dan heten vraag ik: Ook Siem (God (ver)hoort) zegt Jens.
Yinthe wil zich ook graag in het gesprek mengen en vraagt:
         Als Jens dan een jongetje was geweest?

samenleesbijbel

Dinsdag kwam hij uit, de samenleesbijbel. Hij lag voor mij 's avonds al netjes klaar. Dit is echt een bijbel waar ik heel erg enthousiast over ben. Wat mij zo enorm aanspreekt aan deze Bijbel is dat het tussen een kinderbijbel en een gewone bijbel inzit.
Het is de bijbel in gewone taal, maar dan aangevuld met plaatjes, weetjes, spelletjes e.d. Zo zien de pagina's er dan uit:

In de omschrijving staat dat het voor kinderen van 8-12 jaar is, maar in ons gezin is het ook prima te gebruiken. In 3 routes ga je de bijbel door. Wij zijn begonnen met de eenvoudigste route, die begint bij de geschiedenis van Abraham. Laat Jens nu toevallig net dat op school ook behandelen.

We zijn bij stap 2 en zijn toe aan de geschiedenis dat Abram Lot een stuk land laat kiezen. Vooraf aan het verhaal zit een spelletje. Leg een paar aantrekkelijke en niet aantrekkelijke voorwerpen op tafel en laat iemand daar wat uit kiezen. Ik heb een snoepje, een euro, een theelepel en een afwasborstel neergelegd. Ik zei tegen Yinthe, kies 2 dingen en dat mag je hebben. Yinthe koos voor het leukste, snoep en een euro. Jens die zette het me toch op een brullen.... We lazen het verhaal (ik kreeg Jens uiteindelijk rustig door hem ook maar een snoepje te geven...) en spraken hier met elkaar over door. Het was erg mooi, want Jens voelde echt hoe het is als een ander eerst mag kiezen en waarom koos Abram zelf niet als eerst... 

En dan nog het grote verschil met een gewone kinderbijbel. Jens die zei tegen mij: Nu wordt het spannend hoor, want Lot wordt gevangengenomen. Dat verhaal kon ik me niet zo snel meer uit de kinderbijbels herinneren, wel dat hij moest vluchten uit Sodom en Gomorra. Nou, zeg ik nog, dat weet ik niet of dat wel zo is. Ik sla de bladzijde om en zie Genesis 14 met als kopje, Lot wordt gevangengenomen. Toch handig dat het dus een gewone bijbel is en je meteen alles bij de hand hebt. 

Dus vaders, moeders, opa's en oma's. Dit is echt een bijbel die de moeite waard is om in huis te hebben. Morgen ga ik hem promoten tijdens een sport-en speldag van de kerk. Een gedeelte van de opbrengst gaat naar het nieuwe kerkgebouw. 

Lief kindje...

Over een poosje kom je bij ons wonen, omdat het bij je eigen pappa of mamma even niet kan. We bereiden ons in huize van de Wetering voor op je komst.
We zullen een cursus gaan volgen, gaan praten met mensen en we zullen een kamertje voor je klaar gaan maken. Daar heb jij allemaal nog geen weet van.
Voordat we dit gaan doen, worden we geacht om een hele waslijst aan vragen in te vullen. We mogen gaan nadenken over welk gedrag van een kind binnen ons gezin past. We moeten gaan vertellen over wat we leuk vinden aan kinderen en wat niet. We moeten nadenken of we ook een kindje willen met een geestelijke of lichamelijke beperking en wat kan daarin voor ons en ons gezin wel en wat niet.
Dit zijn geen vragen waar ik eigenlijk even snel antwoord op heb. Vragen die door mijn hoofd spelen. Ik wil graag alles goed doen en alles eerlijk invullen.
Maar diep van binnen denk ik, lief kind. wat maakt het uit, je bent nog zo klein, misschien zelfs nog niet geboren. Kom maar gewoon en ik zal je liefde geven.

Te groot....

Bij Jens in de klas gaan ze de komende weken werken met een klassentas. In de tas zit een boek waarin je een foto van jezelf mag plakken en je mag er maximaal 3 voorwerpen instoppen die iets over jezelf vertellen. Jens is gelijk als 2e aan de beurt. Samen met hem brainstorm ik alvast wat erin kan.
Je zou in het boek die foto kunnen plakken waarop je aan het hardlopen bent. Dan kun je vertellen dat je dat erg leuk vindt en dat je op de wachtlijst staat voor atletiek. Misschien kun je er ook een foto van jou en Twan instoppen. Jens reageert heel enthousiast: "Ja, dan wil ik die van ons samen in onze boomhut bij de natuurspeelplaats". Ik probeer hem te helpen en verzin iets wat hij nog meer in de tas kan stoppen. Ik zeg: "Misschien kun je stokstaartje in de tas stoppen en vertellen dat dat je favoriete knuffel is en dat je daar altijd mee slaapt". Verschrikt slaat Jens zijn handen voor zijn gezicht, hij schreeuwt het uit: "Nee, dat niet..." Ach ja, hoe kan ik het ook verzinnen, een kind van ruim 6 jaar is toch eigenlijk te groot voor knuffels in bed, dat moet je vooral niet vertellen. Ik sliep nog tot aan mijn trouwdag met een favoriet kussentje in bed, maar ja dat moet ik maar niet vertellen.

Wat een leuke klus!

Inmiddels kan ik gaan bedenken om dingen te gaan maken voor Yinthe haar nieuwe kamer. Ik ben begonnen met het pimpen van een ikea krukje. En ik ga er nog eentje bij maken, want dit is zo gemaakt.

Verder wil ik nog een matras bekleden, een kussen haken, een vlaggenlijn maken, en ik wil nog een verkleedkist maken. Ben heel benieuwd hoe haar nieuwe kamer er straks uit zal zien. 

Pleegzorg

Deze week heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gebeld met stichting 'de Rading'. En inmiddels is duidelijk dat we het pleegzorgtraject in mogen gaan. Dat is spannend, een uitdaging en ook iets waar we dolgraag onze liefde in willen stoppen. We hebben een hele waslijst aan vragen gekregen die we samen mogen invullen en volgende maand vindt er een bezoek/gesprek bij ons thuis plaats. In de maand november zullen we dan ook groepsavonden moeten bezoeken waar verschillende thema's rondom pleegzorg centraal staan. Vervolgens wordt dit weer afgesloten met een gesprek bij ons thuis. We zijn erg benieuwd wat er de komende maanden op ons pad gaan komen.

Lekker haken!

Ik dacht, ik ga tijdens onze vakantie flink haken, maar dat viel toch wat tegen. Maar hier thuis kan er weer volop gehaakt worden. Ik zorg dat ik de middagen zo min mogelijk huishoudelijk werk hoef te doen. Als beide kids dan op straat spelen en je ze de hele middag eigenlijk nauwelijks ziet is er alle tijd om te haken. En zo is na maanden de hartjesdeken voor Yinthe af.

Ik ben inmiddels ook weer begonnen aan een nieuw haakklusje, die is een stuk kleiner en heeft iets meer kleur. 

Het is bijna af. Wat het uiteindelijk gaat worden.... ik laat ook wel een foto zien als het helemaal af is.

Hoera, Jens heeft zijn B!

Zaterdag was het dan zover. Tijdens de zomervakantie was er ook gewoon zwemmen en konden we zelfs 2x in de week zwemmen. Jens heeft lang over zijn A gedaan, maar heeft echt de smaak te pakken en zo kon hij supersnel voor B. Hij mag ook voor C, maar dit wil Jens niet. Je moet dan ook reddingszwemmen en elkaar vasthouden, en dat is toch echt niks voor Jens.
En nu is het wachten op atletiek. Hij staat op de wachtlijst en we hopen dat hij binnenkort mag beginnen. Jens heeft er in ieder geval heel veel zin in. Van zijn oom Henk heeft hij geleerd hoe je moet speerwerpen en met name hoe je je aanloop moet doen. Tijdens zijn laatste zwemles deed hij deze pasjes en zo sprong hij het water in.

daar kun je weer mee vooruit....

Het wordt weer wat kouder. Die kinderen van mij groeien als kool. Hoog tijd om weer een nieuw voorraadje kleren in te slaan voor het nieuwe seizoen. Dat wat ze hadden kan net, maar is eigenlijk al aan de korte kant. Bij Yinthe kijk je de hele tijd tegen haar hemd aan, en Jens heeft 7/8 mouwen i.p.v. lange mouwen. Jens die moet eigenlijk maatje 128 en Yinthe 110. Het nadeel is dat ze niet altijd deze maten verkopen. Bij Jens 122/28 zit nog prima. Maar 104/110 wordt voor Yinthe al wat krapper. Dus moet ik over op 110/116. (waarom verkopen ze nu niet gewoon 104 of gewoon 110)  Ik trek haar een shirt aan, hij is ietsjes te lang, maar ok. Daar kun je in ieder geval mee vooruit zeg ik. "Ja hoor", zegt Yinthe en ze steekt haar armen vooruit en gaat vooruit lopen.