verstopte neus

Jens: Mam, als ik gezwommen heb ruikt mijn haar nog helemaal naar hoe het zwembad ruikt, ruik maar.
Ik: Ik ruik niks, mijn neus zit verstopt.
Yinthe kijkt verbaasd op en wijst naar mijn neus: Daar is 'ie hoor.

voeten wassen

Al heel wat dagen leggen we steeds een steentje bij het kruis. De tekst uit Johannes 1:29 "Kijk, daar is het Lam van God dat de zonde van de mensen wegneemt", kent Jens al helemaal uit zijn hoofd en Yinthe: Daa is e lam e God, zonne wegneemt. Vanaf morgen vertel ik de geschiedenis van de lijdensweek elke dag met een ander voorwerp erbij. Vandaag hebben we elkaars voeten gewassen, wat ook komende week aan bod komt. Vind je zelf niet de belangrijkste, doe iets voor een ander. Na het voetenwassen hebben we een briefje getrokken met een naam van iemand uit ons gezin erop. In de komende week gaan we voor die persoon iets doen. Yinthe had mij, ze heeft me al goed geholpen met afruimen. Ik heb Yinthe, dus ik zal deze week eens even wat extra spelletjes met haar gaan doen of een keer gaan verven, want dat vind ze ook zo leuk. De kinderen vonden het voetenwassen echt geweldig, terwijl wij allang weer aan het afruimen waren hebben Jens en Yinthe ook nog elkaars voeten gewassen en ook maar gelijk elkaars handen....

Het is mij nu echt wel duidelijk...

Zondag zat ik dan weer in mijn eigen kerk. Een ochtend waarin ik nu eens niets hoefde, geen creche, geen kinderbijbelclub, niet te lezen, geen kindmoment. Een dienst waarin ik gewoon kon zitten luisteren, die zijn zeldzaam de laatste tijd. Voor het gebed noemde onze dominee de gebedspunten. Hij bad dit keer speciaal voor gezinnen die nadachten over pleegouderschap. Huh, hier is echt nog nooit eerder voor gebeden. Zijn er misschien meer gezinnen in de kerk die hier mee bezig zijn? In ieder geval voelden wij ons wel aangesproken.
Vanmorgen had ik nog een half uurtje over. Ik dacht ik luister nog even naar groot nieuws radio, heb nu geen kind in huis en dan is zoiets als cafe grande heerlijk om naar te luisteren. Dit keer te gast, Nieske Selles. O, die ken ik, daar hebben wij een dagboek van. Het ging opnieuw over pleegzorg. Zij was onderwijzeres en heeft haar baan opgezegd, heeft 2 eigen kinderen en 3 pleegkinderen. Ze houdt van schrijven en eigenlijk van dezelfde dingen als ik... Opnieuw weer die pleegzorg. Ze vertelde dat toen ze 12,5 jaar getrouwd waren haar kinderen en pleegkinderen een lied voor hen gingen zingen. Dit lied kregen we dan ook te horen. Pfff, het werd me even teveel. Wat is het dan heerlijk om even alleen thuis te zijn en je je tranen gewoon even kan laten stromen. Ontroerd door weer een knipoog van God. Even langs de spiegel lopen.... kan net (niet), toch maar gaan en snel 2 dametjes van de peuterspeelzaal halen. Ja, ja, Lise mocht ook mee en heb weer mogen genieten van jut en jul, die vol kettingen en armbanden, met een pop en tasje in hand door de kamer lopen. Wat is moeder zijn toch heerlijk!

Zo lekker!

Ik had nog een prei liggen en zat in één van mijn kookboeken te bladeren en te bedenken wat ik daarmee kon doen. Ik kwam foe yong hai tegen. Zag er makkelijk uit en dat was het ook. Daarbij vond ik het ook nog eens erg lekker. Zeker voor herhaling vatbaar.
In mijn kookboek staat 200 ml. groentebouillon, maar kippenbouillon zal vast ook prima gaan. Bij deze het recept: foe-yong-hai
Ik gebruik veel van haar recepten, heb zelfs alle kookboeken. Zeker de moeite waard om deze site eens te bekijken of een kookboek aan te schaffen.

Een bijzonder weekend!

Daar ga ik dan, helemaal alleen, maar ook weer niet doelloos. Ik wil dit kloosterweekend graag nadenken. Wat wil ik nu Yinthe groter wordt? Ik zal het even uitleggen. Nu Yinthe groter wordt komt pleegzorg weer om de hoek kijken. Ze hebben ons in het verleden even in de wacht gezet, omdat Yinthe te jong was. De laatste tijd krijg ik vaak de vraag, ga je straks weer aan het werk? Mis je het niet? Ja, dan ga je ook nadenken. Het is wel lekker zo dit leventje, alles is overzichtelijk, Jens en Yinthe ontwikkelen zich prima, ach en iedereen werkt. Wat wil ik nu echt? Dat is mijn doel dit weekend erachter komen wat ik moet gaan doen hiermee. Dat is ook wat ik voorleg aan God voordat ik op pad ga.

Ja, en dan kom ik aan en ga naar mijn hotelkamer. Nu is het al heerlijk, die rust. Ik pak mijn spullen, krijg nog wat extraatjes van Sestra en heb alvast even lekker de tijd om bijbelstudie te gaan doen. Vervolgens om 20.30 uur is er een gezamenlijke start. Ik loop naar binnen, best spannend hoor, maar ik merk dat echt veel vrouwen er 'alleen' zijn. En dan, dan komt er iemand binnen die ik ken. Hé dat is een ouder uit Almere, ik had haar dochter in de klas. Denken, denken, denken, ik kom niet meer op haar naam, maar nog wel op de naam van haar dochter. Na afloop spreek ik haar aan. En ja er is herkenning (maar wel nadat ze constateert dat ik wel heel erg ben afgevallen, haha). We raken aan de praat en wat blijkt ze is pleegmoeder van een jongetje van 9 jaar. Hij is al 6 jaar bij hun in huis. En help, die dochter is inmiddels 17 jaar, waar blijft de tijd. Ik geloof echt niet dat het toeval is dat ik haar nu juist in dit weekend ontmoet. Ik heb haar bijna 7 jaar niet gezien of gesproken. We hebben een goed gesprek over pleegmoeder zijn. Ik geef mijn zorgen aan en zij geeft aan waar ik op moet letten als ik pleegmoeder zou zijn. Ik word er dolenthousiast van.

En ook later schrijf ik dingen op, zaken waar ik mee zit en volg een meditatief moment en het gaat precies over wat ik nu net had opgeschreven. Dus ook dat zet me opnieuw aan het denken.

De eerste vrijdagavond volg ik een workshop 'schrijven vanuit je hart' van Coby Kremer. Je mag over de opdrachtjes eigenlijk niet nadenken, direct gaan schrijven en later teruglezen en nog eens dieper inzoomen. Ik ontdekte dat je zo hele mooi inzichten krijgt. Zaterdag zie ik het boek wat Coby heeft geschreven liggen en blader er in. Ik schrijf de titel even op, mooi voor mijn verjaardag. Ik denk er over na, maar dat is pas over 2 maand. Zonde, want dit gevoel van het kloosterweekend wil ik graag vasthouden. Volgende week maar naar de winkel en het toch maar aanschaffen?!

We moesten thuis een pakketje samenstellen voor iemand anders. Dit hoefde verder niet veel te kosten. Ik had een bemoedigende tekst op een kaart geschreven er nog een EVA bij gedaan, een lekker kaarsje, theezakje voor op je kamer en wat paaseitjes. Het was alleen al zo leuk om al die fleurige pakketjes op een stapel te zien liggen en te zien wat iedereen ervan gemaakt had. Zaterdagavond ga ik weer naar mijn hotelkamer en zie bij alle deuren een pakketje liggen. Ze hebben het gewoon willekeurig verdeeld. Wat zie ik tot mijn verbazing in mijn pakketje zitten, het boek hartschrift van Coby Kremer. Hoe is het mogelijk. Ik mag dus echt nog even doorschrijven...

Zo heb ik genoten van het hele weekend. Juist het alleen op je kamer zijn, de rust die dat ook gaf. Teruglezen wat ik had geschreven. Bijbelteksten nog eens lekker verwerken met stiften en tekeningetjes. Ik heb me geen seconde verveeld. En bovenal dank ik God, want ik weet het wel.... Hij heeft meerdere keren wel laten merken (want ik heb echt niet alles beschreven) wat ik moet gaan doen. Het ontroert me nog en zal daar vast nog heel lang op kunnen teren.

Craftbijbel

Ik heb echt een heerlijk kloosterweekend achter de rug. Het was werkelijk waar zo bijzonder en waardevol, maar daarover later meer... Ik zal even rustig ervoor gaan zitten om mijn verhaal te doen. Ik heb Jens ook bij huis (buikgriep, maar toch nog behoorlijk wat energie, terwijl hij amper eet.) en rustig bloggen zit er niet echt bij.

Wat ook echt leuk was tijdens het weekend was gewoon even lekker met je handen bezig zijn. We mochten vooraf een Bijbel uitkiezen en daar kon je mee aan de slag gaan als je dat wilde. Ik had er thuis al wel een beetje over nagedacht, maar geen idee hoe het zou worden. Ik had gekozen voor de bijschrijfbijbel.
Zie hier mijn Bijbel en hoe hij daarvoor was.

Het lied wat je ziet is het voorspel van tienduizend redenen. Ik vind dit zo'n mooi lied, het gaat over het zingen over God en dat is wat ik zo graag doe. Vooral het stuk "Laat mij nog zingen als de avond valt." Vind ik echt prachtig, ik hoop ook zeker dat ik dat kan blijven doen. De tekst komt uit psalm 48:15 en is onze trouwtekst.

In de ruimte waar we konden knutselen lagen heel wat tijdschriften. In één van die tijdschriften kwam ik psalm 103:5 tegen. Ik vind dit een prachtig vers waarin ik geborgenheid voel. Ik moest hem uitknippen en ook verwerken. Het hele lied tienduizend redenen heb ik als ondergrond gebruikt op de achterkant. En binnenin kun je zo gek doen als je zelf wil. Met fotolijm kun je prima plaatjes opplakken op die dunnen bladzijdes uit de Bijbel. Ik heb er zelfs al in getekend. Dit plaatje kwam ik tegen in een oude visie die ik in de container zou gooien.

Het was zo leuk om eens lekker creatief met de Bijbel aan de slag te gaan en dat zal zeker vaker gaan gebeuren. Onderstrepen, knippen, plakken, tekenen. Wil je het ook doen? Onderstaand filmpje helpt je wel....

zelf jam maken

Wat is het toch leuk om zo af en toe eens wat nieuws uit te proberen. Afgelopen weekend heb ik jam gemaakt. Ik heb het recept uit het boek smakelijck zoet. Aangezien het een probeersel was heb ik de helft van het recept genomen. Ik had nog een hele zak bosvruchten in de vriezer liggen en kon dit prima gebruiken.


Ik heb gebruikt 200 gram fruit, 50 gram honing, 1 eetlepel chiazaad, en een drupje vanillearoma. (nog beter is natuurlijk vanillemerg te nemen).
Ik heb het fruit met de honing in een pan gedaan en voorzichtig aan de kook gebracht even 5 minuten pruttelen. Ik heb hierna nog even de staafmixer gebruikt, meer voor de kids, want ik vond het prima zo. Vervolgens een eetlepel chiazaad erdoor. Het vuur laag en dan nog 15 minuten laten indikken. Vervolgens even afkoelen en in een klein weckpotje in de koelkast gezet. De jam in ongeveer een maand houdbaar. Heerlijk op een beschuitje, een speltcracker of een rijstwafel! Ach jam kun je voor zoveel dingen gebruiken. Zaterdag op de pannenkoek was ook erg lekker en zondag bij de bosvruchtentiramisu ook.