2e paasdag, de dag dat ons dametje 3 jaar werd. Jens was al vroeg wakker, maar had van ons bedrust tot 7 uur gekregen... Hij deed zijn best, maar ik hoorde hem al stiekempjes op de muur tussen hem en die van Yinthe bonzen. Yinthe daarentegen sliep als een roosje en zelfs om 7 uur was ze nog lekker aan het slapen. Jens en ik gluurden even naar binnen en zagen dat ze zich aan het uitrekken was. Jens rende haar kamer in en vertelde Yinthe dat ze jarig was. Nou, als er iemand op gang moet komen 's morgens dan is het Yinthe. Een hoop gejammer en gehuil, maar dit keer veerde ze op. "O, ik ben jarig". Ze stormde naar Marnix en vertelde hem ook even dat ze jarig was, dus uit bed. Haar grootste wens kwam in vervulling, een echte fiets. Later die ochtend gingen we het uitproberen, "O, ik val... ik kan het niet." Ze is soms ook wel een dramaqueen en die moet je soms even flink toespreken. Gaan we jammer, dan gaat de fiets weer naar zolder. Mevrouw deed haar best, oefende en oefende en het ging goed. Nu bijna een week verder gaat het zelfs heel goed. Nog even het remmen goed onder de knie krijgen en dan zullen we het eens zonder zijwieltjes proberen.
En toen kwam de visite en Yinthe had snel door dat alle cadeaus voor haar waren. Tijd om de kaarsjes uit te blazen. Yinthe wilde een frozen-taart, ik heb het mezelf dit keer makkelijk gemaakt. En na alle prinsessenspulletjes uitgepakt te hebben, moest ze er natuurlijk ook uitzien als een echte prinses. Ons meisje was echt jarig. Dinsdag mocht ze trakteren op de peuterspeelzaal, maar daarna was het toch wel gek. 's Middags vroeg ze. "Wanneer ben ik jarig, dan mag ik naar de basisschool, als opa komt?" Nee, meisje als opa komt ben ik jarig en jij bent echt nog lang niet jarig...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten