ik vint je leuk...

'Jens is creatief, heeft een goede werkhouding en ligt goed in de groep'. Dat werd tegen ons gezegd door de juf. Het gaat goed met die zoon van ons. Hij kan goed leren, maar nog mooier is het dat hij goed in de groep ligt. Dan is school tenminste ook echt leuk.
En dan is het valentijnsdag geweest. Ik breng mijn knul naar school en vriendinnetje Senna komt naar ons toe. 'Ik zag dat iemand een kaartje in je laadje stopte, maar hij was niet van mij.' Na school loopt hij al blozend met zijn kaartje naar huis. Hij heeft hem nog niet open gemaakt. Ik mag hem zien. Ik vint je leuk, ik vint je leuk omdat je zo gezelleg bent en lief, lievs....
Daar ging hij letterlijk van stralen en terecht...
Tja, van wie zou dat kaartje nu zijn. Jens weet het niet. Ik knuffel Jens eens flink en zeg: 'Nog niet gaan trouwen hoor, ik wil dat je nog een hele poos bij mij blijft wonen.'
En ik, ik weet inmiddels van wie het kaartje is en ben benieuwd of hij er zelf ook al is achter gekomen.